We stelden haar eerst voor aan het paard van mijn nichtje en dat was wel heel eng...was dan ook wel gelijk het grootste paard van stal (stom, stom).
Heel langszaam aan begon ze de paardjes toch wel heel interessant te vinden en heeft zelfs samen met Dylan op Lars gereden.
Op een gegeven moment zei ze zelfs dat hij helemaal niet zo veel hobbelde (ja hoe leg je anders aan een kind uit dat een paard nogal beweegt als je er op zit) en dat ze wel harder wilde.
Uiteindelijk hebben we samen Lars nog even gewassen met de waterslang ("zijn hier ook slangen dan?").
Toen we weggingen moest ze nog even gedag zeggen. Moet je kijken hoe Lars keek. Wat zijn paarden toch lief.

Vorige week zijn we een weekje naar Rhodos geweest. Voor paardenmeisjes niet heel erg interessant want er zijn weinig paardjes. Maar bij Lindos had ik toch geluk. De acropolis van Lindos kan je te voet bedwingen of per ezeltje. En die moesten natuurlijk even geaaid worden
