Vreselijk veel pijn! Amper kunnen lopen, half door mijn benen zakkend. En nergens in huis van die grote roze pijnstillers. Enkel asparines, maar di ehelpen vrijwel niet...
Ik heb uren op mijn nest gelegen, hopend dat het minder werd. Dat is ook wel gebeurd, maar ik heb nog vreslijke pijn.
Zitten, lopen, liggen, alles doet me pijn. Maar ja, ik ken mezelf. Het woord rustig aan en niets doen, staan niet in mijn woordenboek. Oke, ik kan niet veel doen, maar probeer het wel. Voorzichtig...
Ik baal er wel van! Ik zit altijd al met rugpijn, maar dit is pas de tweede keer dat ik er echt door heen ga en er zo lang en veel pijn aan heb.
Vorige keer was de dag dat de tweeling was geboren. De spanning van de afgelopen weken, de schok van het telefoontje, alles werd mijn rug teveel, en toen ging ik er door heen.
Maar nu stres? Nee, ik denk dat het komt omdat ik zondag een lange buitenrit heb gemaakt. Daarna was ik van de trap gevallen, en gisteren heb ik met Genderose een stukje gedraafd waarbij we beiden nogal gespannen onder waren. Allemaal teveel geworden, met als gevolg dat ik nu weer vreselijke pijn heb

Ik hoop dat het snel een beetje over is, want ik moet en zal naar Genderose gaan vandaag! Al is het enkel om een knuffel te geven en even hoi te zeggen! Een dag voorbij zonder bij Gen te zijn, dat lukt me niet

Hopelijk krijg ik mijn vader zo ver, dat hij me wilt rijden, want zoals het nu gaat kan ik echt niet fietsen.
Waarom nou? Klote rug ook altijd! En ook nogeens mijn lievelings bezigheid (paardrijden) de oorzaak ervan... Denk dat ik toch maar eens goed motet nadenken of ik wel weer op les ga...
