Geplaatst 
.Ik was vorige week donderdag met een groepje vriendinnen op vakantie naar Texel gegaan, en ik zou de dinsdag daarop terugkomen. De tijd dat ik weg was zou Gras een beetje vakantie hebben, Debra (Jive) zou op hem letten en hem af en toe eens mee naar buiten nemen, prima geregeld allemaal.
Maandag keek ik 'sochtends op mijn telefoon en zag ik dat ik een voicemail had van de staleigenaresse. Ze vroeg of ik zo snel mogelijk naar stal wilde bellen. Nou, bij mij gingen gelijk alle alarmbellen rinkelen dus ik belde terug om te vragen wat er was.... "Ja, we vonden Gras vanochtend in zijn stal met een spijker in z'n hoef". Ik had echt zoiets van "????? , een WAT? Hoe komt hij daaraan?". Op stal wisten ze niet hoe hij eraan kwam, maar ze namen aan dat het in z'n stal had gelegen. Op het moment dat ik belde was de hoefsmid net even geweest, maar die waagde zich er niet aan omdat het te diep in de hoef zat. De DA was toen onderweg, en Gras zou waarschijnlijk doorgestuurd worden naar Utrecht.
Nou, daar zit je dan op Texel
. Ik was al nogal brak (lag half 6 oid in bed die nacht ervoor) en kon het op dat moment ook niet echt plaatsen. Wat deed die spijker dan in z'n stal? Hoe ernstig is zoiets eigenlijk? Hoe lang stond Gras er al zo bij voor ze erachter kwamen?
Even later werd ik weer gebeld, door Debra (Jive). De DA was geweest, en had het hoefijzer eraf gehad en de spijker verwijdert. De 'spijker' bleek een soort grote ijzeren kram te zijn. Omdat het geval behoorlijk diep in Grassies hoef had gezeten en de DA zo niet kon zien of er wat ernstigs beschadigd was, had hij hem doorgestuurd naar Utrecht.
Ik was ondertussen aardig aan het flippen, want mijn mobiel was helemaal leeg, en de oplader bleek het niet meer te doen. Wij met z'n allen met dat ding staan klooien in de wc'en (daar waren stopcontacten) maar het wilde gewoon NIET. 4 jaar lang heeft het braaf gewerkt, en dan nu, op zo'n moment... Ik kon m'n telefoon wel eventjes aandoen en ik kreeg steeds meer meldingen van voicemail berichten, maar als ik die probeerde af te luisteren viel de verbinding weg. Bah, ik kon echt wel janken toen
.Toen heb ik maar Debra (andere nummers had ik niet, die stonden in telefoon..) gesms't met de telefoon van een vriendin, of ze daarop wou bellen als er nieuws was. Debra was echter niet mee naar Utrecht, dus kreeg ook alles maar via via te horen
Na een paar uur kreeg ik weer nieuws van Debra. Op Utrecht hadden ze met contrastvloeistof foto ('s?) gemaakt, en Gras heeft super mazzel gehad. De kram zat ongeveer 5/6 (!!) cm zijn straal in, maar de gewrichten en hoefkatrol en andere belangrijke dingen die daar zitten waren niet geraakt. Ze wilden hem wel nog een poosje daar houden ter observatie.
Het feestje was nog niet voorbij, want maandagavond belde de moeder van Marlene (mijn beste vriendin). Mijn moeder lag in het ziekenhuis (de reden zal ik maar niet noemen, weet niet of mijn mams het op prijs stelt als heel NL dat straks weet
) en moest daar minstens tot donderdag blijven. Tot die tijd kon ik bij Marlene logeren. Bleg, daar had ik al helemaal geen zin in, dan was ik niet bereikbaar voor Gras..
Dinsdag kwamen we om ongeveer half 2 weer thuis. Ik ben toen van Marlene's huis gelijk naar mijn moeder geweest, en daar ging alles goed mee. Toen even naar ons eigen huis gegaan, en 2 uur allemaal mensen zitten bellen over Grasje. De stalhoudster had naar Utrecht gebeld, en alles ging goed met Gras. Hij stond met z'n hoef in het verband, maar zette al wel weer gewicht op het been. Ze had mij nog het nummer gegeven, zodat m'n vader even kon bellen om nog wat dingen te vragen. In principe bellen ze de stalhoudster nu op als hij daar wegmag, en gaat zij hem ook halen (ga ik wel mee, natuurlijk
). We hadden verwacht om Gras donderdag te kunnen gaan halen, maar nu is het donderdag en hebben we nog steeds niks gehoord.
Mijn moeder moet nog steeds in het ziekenhuis blijven en ik kan pas morgen naar huis, omdat Lex dan *God zij dank
* komt. Ik ben ook nog is verkouden geworden, dus ik heb geen stem meer
. Het goede nieuws is dat de oplader van m'n telefoon het weer doet......
.Maar mijn vader belt vandaag Utrecht even op, en dan hoop ik wat meer te weten. Ik kan er echt niet tegen om niks zeker te weten, en ik kan nu zelf niet eens bellen omdat ik niet kan praten
. Ik had er ook wel een keer langs willen gaan om te zien hoe hij daar staat ed, maar gezien de thuissituatie is dat niet heel handig... Bovendien dacht ik dat hij donderdag al terug zou zijn,en die ene dag was niet meer de moeite .Het gaat dus allemaal niet echt lekker.. Ik heb ook geen idee hoe lang Gras nog op rust moet als hij weer thuis is. Ik had me net weer voor een paar wedstrijdjes opgegeven, maar die kan ik nu ook wel schudden natuurlijk
.Arme vos
Debra, nog bedankt voor alles wat je voor Gras hebt gedaan en dat je alles aan mij hebt doorgegeven enzo!!
En Lexje, thanks voor alle steun
Als ik weer wat weet zet ik hieronder de update neer
. 
. Mijn stalhoudster (die gebeld zou worden als Gras gehaald kan worden ) kon ik inene ook al de hele middag niet bereiken, bah.
