
Het begon al goed; ik reed naar de stal, was er bijna en kwam er achter dat ik m´n rij-schoenen thuis vergeten was



Toen we (10 min. later dan geplaned) wegreden, bleek dat we de waterflessen niet handig vast gemaakt hadden, dus dat betekende afstappen

Nadat we een stuk in het bos reden en wilden draven, begon Helania te bokken, deels uit overmoed, deels omdat ze overal weer "witte vlekken" zag (bundeltjes zonlicht, gedroogde plukjes gras enz.). Uiteindelijk vloog Ilka er dus af, maar gelukkig was er niets ernstigs gebeurd

Een half uur later kwamen we door een dorp en bedacht Dikke opeens dat de putdeksels wel erg eng waren zodat ´ie de hele tijd met z´n neus op de grond liep, daardoor kon hij toch vooral goed kon zien of er weer zo´n ding lag

Toen we eindelijk de B2 (een vrij drukke weg) waren overgestoken, moesten we richting kazerne. Daar moesten we omheen richting een ander dorp. We vroegen voor de zekerheid nog aan een paar mensen of we wel goed zaten en idd, "we hoefden alleen maar rechtuit te gaan, dan kwamen we vanzelf in Eckersmühle". Het begon inmiddels al een beetje te schemeren, stonden we opeens voor een "rijden verboden weg"


Toen we eindelijk in Eckersmühle aankwamen, moesten we nog het halve dorp door, om bij het kanaal te komen. Omdat de paarden best wel moe waren, waren we al gaan lopen. Vanuit het dorp, moesten we nog een stuk bos door, voordat we bij de brug kwamen; tjeetje, wat is dat vermoeiend, door het bos lopen als je geen hand voor ogen ziet !!
Nadat we uit het bos kwamen, waren we binnen 2 min. bij de brug, daar moesten we overheen, de tweede weg rechts nemen, na het hek links af en dan alsmaar rechtdoor, dan zouden we er binnen 15 min. zijn

Totaan het hek ging alles goed en het eerste deel van dat weggetje was ook nog te doen, alleen... toen ging de weg naar rechts

Inmiddels was het 22.00 uur en echt stervens donker !!! (Het was wel-is-waar volle maan, maar dat kreng stond gewoon niet hoog genoeg om er profijt van te hebben

Maar goed, wij dus een weg gevonden, waar we iig dat bos uit konden gaan! We hoopten dat we dan zouden zien waar we waren en hoe we dan moesten rijden. En ja hoor... voor ons de Roth-See en allemaal lichtjes



Uiteindelijk waren we - na een half uur- bij het huisje, bleek het het verkeerde huisje te zijn



We hadden 3 mogelijkheden: óf de hele weg terug om de R-S rijden, óf bovenlangs aan de straat rijden (was ca 20 min.


Bleef over mogelijkheid 3: onze mannen opbellen, of ze ons konden halen met de trailer !! Dat was op zich geen probleem; het probleem was mijn Dikke

We waren inmiddels echt aan het einde van ons latijn en de trailer leek ons de minst erge mogelijkheid. Binnen 10 min. waren onze mannen er en wonder-boven-wonder: 10 min. later stonden onze paarden erin

We besloten om i.p.v. naar Mathias en Suzanne te gaan, meteen naar huis te rijden ! De Roth-See was sinds gisteren gesloten vanwege blauw-algen


De eerste 10 km. zat ik nog verstijfd in mijn stoel, omdat ik steeds nog bang was dat Sam zou gaan vallen, maar hij stond tegen de wand aan geleund en was vrij rustig.
We waren uiteindelijk om 23.45 uur weer terug in onze eigen stal

