Zoals ik in een ander topic al had aangegeven was het een constante strijd tussen verstand en gevoel.
Anderhalve week geleden had ik de knoop doorgehakt: ik vond het uiteindelijk wel welletjes. Gebeld met degene die Fitz traint en gezegd dat ik hem wilde verkopen. Hij vond het jammer, maar zou over een nette prijs nadenken.
De zaterdag erna werd ik door zijn partner benaderd. Hij wist zeker dat ik spijt zou krijgen van de verkoop van Fitz omdat ik veel te gek was met het beestje. Hij vroeg zich af wat de werkelijke reden was van verkoop. Uiteindelijk toegegeven dat de training niet helemaal was wat ik me ervan had voorgesteld en dat de ruiter van Fitz me iets te fanatiek was geworden. Hij vond het echt zonde dat ik om die reden Fitz zou verkopen en verweet me de weg van de minste weerstand te kiezen. Hij wilde de confrontatie (indien nodig) wel aangaan met zijn partner als ik hem wilde zeggen in welke vorm ik het wel zou willen.
Ik heb het even laten bezinken en uiteindelijk zijn we er afgelopen donderdag in een goed gesprek op terug gekomen. We gaan nu de komende 4 maanden in een ander concept te werk waarin ik me veel beter kan vinden.
Na 4 maanden zal ik dan bekijken of wij (Fitz en ik) als combinatie echt niet meer klikken of dat het allemaal zo goed gaat dat ik hem weer overneem.
Ik vind het echt een super oplossing en ben hem (de partner) ontzettend dankbaar dat hij de situatie goed heeft ingeschat en mij ervan heeft weten te weerhouden Fitz te koop te zetten op dit moment vanwege verkeerde redenen.
Over 4 maanden horen jullie weer meer van mij
