Geplaatst 
Na het poetsen en opzadelen naar de bak gegaan. Nike liep alsof de weg met glas bezaaid was. Heeeeel voorzichtig. Rondom de bak waren er ook allerhande enge dingen. Een stel eenden en kippen, een plankje (jaha, erg eng!), de wei met paarden aan de overkant en de longeerbak. Na een paar rondjes in opperste verbazing rondgestapt te hebben was de eerste schrik wel weer voorbij en zijn we aan het werk gegaan. Nike voor stofzuiger laten spelen en daarna een beetje opgepakt. Beetje gedraafd, wat overgangetjes, tempowisselingen en figuren en hij deed alles vrij braaf eigenlijk. Alleen toen er aanspanning langs kwam rijden was ik z’n aandacht even kwijt. Was toch wel een klein beetje trots op ‘m.
Na het na-het-rijden-ritueel begon meneer het een beetje zat te worden De weg naar de wei duurde veel te lang (weer die afscheidingen!). Toen ik hem had losgelaten nam hij een linke spurt, yihaa!
De leider van de groep liep hem tegemoet. Nike deinsde eerst weg maar even later stonden ze aan elkaar te snuffelen, waarna de rest van de groep er ook bij kwam en dat zag er best goed uit. Daarna ging hij toch weer een stukje van de groep af grazen. Volgens de staleigenaar loopt hij nog teveel achter het kleinste ponietje aan, wat niet op prijs wordt gesteld door de groepsleider. Dat doen alle nieuwe paarden echter zei hij. Als ik het gisteren zo eens bekeek denk ik dat het allemaal wel zal loslopen. Alles in z’n eigen tijd! 