
)
Ja, gisteren was het dan eindelijk zover. Aangezien Pablo en ik SGW plannen hebben (ikke dus eigenlijk, hij moet gewoon mee

De les begon om 7 uur, dus we waren er op tijd; even rondlopen, terrein (en de hindernissen



Daarna opgezadeld en Pablo mee naar het weiland. Die liep onaangedaan rond tussen al het raars, dus dat viel al niet tegen. Even met Rob gepraat ("leuk paard!"), verteld wat voor ervaring we hadden en daarna wat losgereden. Voor de echte crossgalop (vlot, opgericht paard, lekker tegen je hand oplopen en verlicht zitten) moest bij mij het kwartje nog even vallen (raar, als je altijd je paard rond en door de hals probeert te houden) maar Pablo vond het prachtig *glimoogjes, waar gaan we heen*.
En toen begon het. Eerst een heel laag balkje, dan eens doorgalopperen naar een lage rioolbuis, allemaal geen problemen. Toen kwam de eerste verrassing van de avond: "Die kleine gastank daar (letterlijk dus, zo'n tank waarin ze benzine ed opslaan, je ziet wel bij benzinepompen, 50 cm hoog en breed, maar wel maar 2, 5 m smal

Verrassing twee: "galoppeer maar naar die eerste grote (= 90 cm hoog) gastank en dan in 4 (of 3, mag ook) naar degene erachter." Ik had die tanks dus wel zien liggen maar dat konden toch geen (beginners)hindernissen zijn ?: Wel dus


Op naar de volgende (ja het wordt een lang verslag


< eerste stap en op adem kom pauze>
In de pauze kwamen de merries met veulens gezellig meelopen in de crosswei, deden ze altijd. Pablo vond het best en zelfs toen ze pal voor zijn neus in volle galop vertrokken bleef hij keurig staan!
<einde op adem kom pauze>
"Zo draaf maar aan, doorzitten, heel veel been en je hand stil houden, dan neem dit opsprongetje maar. "
"Oke. "
De eerste poging was Pablo nog wat verbaasd, maar de tweede keer sprong hij er braaf op. Maar ja, dan sta je boven en je moet er dus wel weer af


Op naar de witte sprongetjes met een greppel. Dat waren dus wit geschilderde stammen met een greppeltje eronder *duh* Eerst de lage (zonder greppel) om erin te komen, dan door naar het steiltje. Pablo keek niet eens en vloog er zo overheen. Toen de oxer (zeg maar 90 cm hoog en breed), dat vond hij wel wat spannender omdat je de greppel veel beter zag, maar ook dat ging in een keer goed.
Derde verrassing: "Er zit in bijna iedere cross wel een picknicktafel of een bank en dat zit ook tussen de oren van de ruiter. Dus gaan we die eens oefenen". Nu had ik die wel zien staan dus ik nam aan dat we het bankje (70 cm hoog of zo) zouden doen. Mispoes! De tafel dus


Op naar de andere helft van het terrein, via een greppeltje *eek, de grond verdwijnt baasje!* en een heggetje, dat was niet zo'n probleem. Oke, met heel veel druk, rijden wat je kan, dat heuveltje op een heggetje bovenop springen". Niet dus

<stap en op adem kom pauze voor paard EN ruiter>
Het water.
"Stap maar het water in." Dat lukte (na hetzelfde soort gedrentel als bij de afsprong

Vierde verrassing
"Draaf maar aan, weer met heel veel druk en spring maar helemaal aan de zijkant over dit stammetje." "Eh, diegene daar voor de waterbak?". *diegene dus die ik bij het verkennen had gezien en dacht 'die is dus niet voor mij'* "Ja, inderdaad. Hij landt toch eerst op het droge."
En zowaar, over het stammetje, op het droge, door het water, klaar

Daarna nog de andere waterbak, was de eerste keer even eng, onder een takkenhaag en lekker draven om het eilandje middenin.
En toen zat de les erop. Ik was helemaal stuk, wel een gigantische kick van de ervaring en met name de manier waarop Pablo alles zo enthousiast aanpakte. Hij is eigenlijk best bang, en heeft zichzelf echt overwonnen een paar keer. Rob was heel tevreden over hem, een heel fijn paard dat graag wil werken en heel braaf zijn best doet.
Uiteraard Pablo afgespoten (zelf ook even onder de kraan gaan staan

Voor mezelf was met name de picknicktafel een echte overwinning, de rest vond ik eigenlijk alleen maar geweldig leuk!
Volgende week Ermelo, en de 24e ons officiële debuut in het Dijkgatsbos! Ik kan niet wachten
