sanne83 schreef:......wat zou je doen???.....
Totaal niet te zeggen zonder het paard en de combinatie te kennen, dus ik zal je een aantal voorbeelden geven van "methodes" die ik in het verleden met dergelijke problemen gebruikt heb.
* Bij paard dat te weinig vertrouwen had in de ruiter en daardoor over de emmer ging: helemaal terug naar de basis: grondwerken. Vergelijk het maar met freestylen en de Seven Games (daar had ik toen nog noooooit van gehoord jaja ouwe Bokker). Paard duidelijk maken dat de baas altijd weet wat er moet gebeuren. Paard dapper maken, zodat hij weet dat de beslissingen van de baas altijd goed zijn.
Vervolgens AAN DE HAND mee naar buiten. Daarna opgezadeld aan de hand mee naar buiten, en pas na een eind wandelen opstijgen. Baasje is nu "weg" voor het paard, dier is alleen. Dmv stemcontrole en aanraking laten weten dat de baas er is, en dat deze dus alle goede beslissingen neemt. Niet te lang, er weer af, en terug lopen. Altijd positief afsluiten, laten weten dat hij na elke rit, hoe eng ook, weer terug komt in z'n eigen stal.
* Bij paard dat het gewoon verdomde om het erf af te gaan, dat zich achterover liet klappen, de sloot inging en andere dramatisch domme dingen uithaalde. De keuze geven: of lekker mee naar buiten en aan een lange teugel stappen, of (bij elk geringste teken van verzet) terug naar de bak en daar snoeihard aan het werk. Na een blok flinke arbeid van een kwartier terug naar buiten en weer het stappen aan de lange teugel buiten aanbieden. Binnen een week resultaat hoor, ze kiezen toch echt voor het buitenrijden....
* Jong paard, gewoon schrikkerig maar geen specifieke problemen: ander, wijs paard mee, om de rust over te brengen. Daarna paard vervangen door begeleider op de fiets, die steeds wat verder eraf en tenslotte alleen.
* Paard dat loopt te zeuren, alles kent maar gewoon geen zin heeft: links over rechts de teugel eroverheen, (voor Engelse ruiters: zweep op de kont), niet mauwen maar lopen. Lopen? > braaf, belonen, lekker rijden.
* Paard dat echt totaal door het lint ging vanaf eigen erf, grondwerk was in orde, paard zou dapper genoeg moeten zijn, maar op een of andere manier ging het niet: gewoon op de trailer en op wildvreemd terrein droppen. Alleen toepassen bij 100% vertrouwen in capaciteit ruiter (niet loslaten, aan de hand aankunnen etc). Op wildvreemd terrein zijn de spatjes ineens helemaal over hoor als er geen andere paarden in de buurt zijn. Ineens 100% bij het baasje....
Dit zijn een paar mogelijkheden, maar ik kan natuurlijk niet zeggen welke bij jouw paard past, omdat ik het dier niet ken. Het "flippen" zal een oorzaak hebben, maar waar die in ligt???? (ik heb ook niet alles gelezen, dus misschien heb je het wel verteld, sorry in dat geval)
Maar voor elk paard is een oplossing te vinden. Ze staan alleen niet standaard in een boekje. Zolang het standaardpaard niet bestaat, zijn er ook geen dito problemen en dito oplossingen.
Is doorgaans toch een kwestie van gevoel, en dat krijg je alleen maar door ervaring, theoretische kennis, openstaan voor anderen, flink op je bek gaan, etc etc.
Oftewel: alles wat je doet is goed, zolang je er maar van leert!