Geplaatst Mn tante heeft ook nog twee shetjes lopen, waarvan eentje er echt voor haar kleinkinderen is, maar de interesse is meestal maar lauw, en beperkt zich tot willen "rijden" en heeeeeeeeeeeeel af en toe een streek met de borstel
Vandaag echter: totaal anders!
Van gisterenavond waren ze al bezig dat ze wel nog eens wilden borstelen, waarop mijn tante en ik meteen op de kar sprongen, en hun lieten beloven dat alletwee de shetjes vandaag een grote beurt zouden krijgen.
(Natuurlijk kwamen ze subtiel pas uit hun bed toen de stallen allang uitgemest waren
)Eerst kwam Pipo aan de beurt. Pipo is een zweetvos, met enorm lange manen (die regelmatig door mij een stuk gekortwiekt worden, aangezien de kids er zelden naar omkijken en ik niet altijd de tijd heb om geduldig alle klitten er uit te halen en anders heeft hij er alleen maar verschrikkelijk veel last (jeuk) van) en een heeeeeel volle, lange staart. (Kan je wel zeggen, is dat niet zo bij alle shetjes? Maar het andere shetje is dus niet zo, vandaar
)Pipo is een beetje een dondersteen ~~}> : zet er een kind op dat niets kan, en hij hobbelt er braaf mee rond. Zet er iemand op die kan rijden (dus: zodanig dat hij moet werken) en hij haalt een hele trukendoos boven. (Slaag je er in om dan nog de baas te blijven, dan is hij ook weer netjes te rijden, maar het blijft natuurlijk altijd oppassen geblazen...)
Ik heb hem vroeger ook nog gereden, kon me vandaag niet bedwingen en heb hem van achter in de wei tot aan de stallen gereden. Hij liep wel netjes, maar ik kon duidelijk merken dat hij op een kans aan het wachten was om er tussenuit te kunnen schieten. (Maar die had hij dus niet
)Goed, het groomteam kon beginnen. Gelukkig hebben wij alles dubbel, dus konden ze mooi elk een kant borstelen. Ondertussen begon ik al met het ontwarren van die verschrikkelijke bos manen. Maar dat was buiten mijn neefje gerekend. Mijn neefje, volop in zijn apenjaren, zo lui als het maar zijn kan (door zn apenjaren) en vooral stoer stoer en nog eens stoer (je kent het wel, *zucht*), wilde PER SE de manen kammen.
Echt waar! 
Hem dan maar even laten doen, ging toch niet echt snel vooruit, dus weer overgenomen en hem de staart laten doen. Na een hele tijd was er geen enkele klit of dread meer te vinden in manen of staart (manen toch wel weer een stukje ingekort), en blonk Pipo als een spiegeltje. Nog een beetje hoevenvet (ze mochten elk twee hoeven doen
) en het plaatje was compleet.
, even poseren in de zon, en toen mochten ze elk een stukje rijden op de wei. Mijn stoere neefje vond een zadel absoluut niet nodig (hij wilde vooral niet onderdoen voor mij, ik was er even tevoren toch ook zonder zadel opgekropen...), en wilde per se draven ook, en vooral, heel belangrijk, LOS (dus ik mocht er niet naastlopen). We hebben hartelijk gelachen toen hij na enkele meters al stevig begon te schuiven om vervolgens op één been mee te hupsen (andere been lag nog op Pipo zijn rug). Pipo stond echter vrijwel meteen stil, maar draven moest daarna toch niet meer 
Vervolgens mijn nichtje erop, die wilde niet draven, maar kreeg hem wel heel netjes rondgestuurd in stap.
Toen mocht Pipo weer los, en was het de beurt aan Laika. Laika is vosbont, vrij fréle en heeft vrij weinig behang. Tegen dat ik haar goed en wel van de wei had (ze is vrij schuw, maar tegelijkertijd is ze gek op de aandacht), was mijn neefje "verdwenen" (zijn plotse actieve bui was dus al over, pffffffffff jongens, het is me toch wat
)Dus Laika heb ik alleen tesamen met mijn achternichtje onder handen genomen, en wat stond ze toch te genieten, echt een schattig zicht!
Nadat mijn nichtje met haar geposeerd had, mocht ook zij weer los (eh ja, en na een aantal worteltjes
, bij Pipo trouwens ook)(op Laika mag niet gereden worden)
En toen was het al zo warm, en we waren al zo moe, maar zo'n wit "spook" had me al de hele tijd in de gaten, en kon maar niet begrijpen waarom ik de hele tijd met de kleintjes bezig was, en haar liet staan.
Ik werd dan ook met gehinnik begroet toen het eindelijk Jessie haar beurt was 
Toen had mijn nichtje een beetje een probleem, want Jessie is natuurlijk een aantal maatjes groter dan de shetjes. Welja, zij heeft de "onderkant" geborsteld, en ik de "bovenkant"
En ze vond het NIET leuk toen Jessie heel geniepig haar hoofd net niet laag genoeg wilde houden om haar maantop te laten borstelen ~~}>
Toen Jes ook weer netjes was, was daar opeens weer een wonderbaarlijke verschijning van mijn neefje... "mag ik op Jessie rijden?
"Mocht hij toch wel even ZELF het hoofdstel gaan halen hoor
En ik toen nog "zadel is wel niet nodig zeker he?
"(achja, ik moet hem toch helpen zijn stoerheid te bewijzen, niet?
)Heeft hij nog even lopen zeuren dat hij ook op Jessie los wou, en toen mocht hij kiezen: helemaal niet rijden, of met mij inclusief halstertouw aan het bit. Koos hij toch wel eieren voor zijn geld
Jessie is wel braaf, maar er kan altijd wat gebeuren, het is toch meteen een stuk grotere hoogte om van te vallen dan Pipo, en mijn neefje en nichtje kunnen wel een beetje rijden, maar bijlange na niet goed genoeg (ze kunnen nog net acceptabel zitten, weten hoe ze de teugels moeten vasthouden, kunnen een beetje sturen en drijven en dat is het zowat)
Mn neefje en nichtje hebben er samen opgezeten, en elk nog een tijdje apart. Ging heel goed, behalve dat mijn neefje niet wilde luisteren toen ik zei dat hij de teugels langer moest maken (hij trok een beetje in Jes haar mond). "Geen probleem!", dacht Jessie, "zal ik hem wel even laten merken dat hij trekt" en *SNOK* deed Jessie
Daarna had hij netjes zn teugels langer... Op Jessie wilde hij ook draven. Hij mocht, maar ik heb hem wel doen de teugels loslaten, omdat hij zo bezig was met "blijven zitten", dat hij niet veel goeds meer deed met zijn handen
Daarna heb ik zelf nog even gehobbeld op Jessie (ben momenteel een beetje "gehandicapt", mn neefje moest me wel helpen om er op te stappen) en wat deed dat deugd
Toch echt niets beter dan op haar rug te zitten 
Al bij al zijn we toch wel een aantal uren beziggeweest, en ik was achteraf zo moe en had zoveel pijn (zie dat beetje "gehandicapt") en het was zo warm, maar het was uiteindelijk wel leuk. De kids hebben zich redelijk goed gedragen (zelfs mijn neefje, voor zijn doen) en ook de pony's hebben geen stap verkeerd gezet. (en iedereen heeft genoten, ook de pony's, die genoten namelijk van de aandacht)
En het belangrijkste van al: de shetjes kunnen er weer voor een poosje tegen... (grapje hoor, uit noodzaak neem ik ze wel af en toe onder handen, maar ik heb niet altijd tijd voor een heel uitgebreide beurt, dus hier zullen ze weer even op moeten teren
)En natuurlijk ook: eindelijk weer even op Jessie gezeten en dat was geweldig
er zijn wel foto's, maar met een gewoon toestel genomen, weet dus nog niet wanneer ik die op bokt kan (laten :s) plaatsen
)