Geplaatst Toen ik een jaar of 3 reed moest ik voor het eerst op Zorro.
Ik dacht van noway dat wil ik niet. Dat beest crosst altijd en kan niet normaal stappen. En ze bijt en schopt.
Maar goed ik moest dus op Zorro.
Uiteindelijk bleek ik het heel leuk te vinden en reed ik altijd op Zorro.
Ik had haar geleasd:)
Ze beet in de stal, maar goed daar keek ik door heen.
Ze schopte naar andere paarden, maar dat was gewoon goed opletten.
Ik was zo gek op dat lieve paardje maar langzamerhand werd ik ook te groot.
Maar in die tijd heb ik leuk kunnen rijden.
Altijd in de hoek opstappen anders lukte het niet. Dan liep ze al weer weg.
Zodra ik erop zat moest iemand gewoon vast houden omdat ik nog moest kijken of de beugels goed zaten.
Dus alles zat goed en toen ging ze dus al weg stappen (?) naja niet echt stappen maar draf stap.
Toen was het dus zomer en we reden buiten en we moesten een 8je draven.
Dat was bij Zorro dus galop.
Dus ik in galop dat 8je doen. Schiet ze ineens door een soort van bakdeur naar de stallen en schiet zo de stallen in.
Eenmaal daar stopte ze abrupt en dacht ze van: hier hoor ik niet.
Dus kwam mijn instructrice eraan om te kijken of alles goed was.
Ook een keer moesten we galopperen en dat was bij Zorro crossen.
Maar ineens ging ze in draf, stap en toen halt.
Moest ze poepen.
Was ze klaar en scheurde ze net zo hard weer verder.
Tot ik een keer op de manege kwam nadat ik een week niet was geweest, kreeg ik te horen: Zorro was overleden.
Ik vond het niet leuk!
Ze was overleden aan koliek.
16-07-2007
R.I.P. Zorro
Mis jou 4ever!
Never forget you!
You're always in my heart!
sterkte! 
Het kleinste dondersteentje van de manege.. 
