Nou, dat liep toch een beetje anders.

We waren net 5 minuten van stal weg toen ze begon te springen, ze was al wel heel de tijd aan het omkijken en hinniken, maar wat wil je ook, voor de eerste keer in je leven helemaal alleen!!
Maar goed, het springen zag er in eerste instantie niet zo schokkend uit, tot we haar op een gegeven moment wel erg hoog zagen komen en ze , ja hoor... voorover over de voorstang heen kiepte. Nou dachten wij, ff bellen met de trailerbestuurder en we duwen haar zo weer terug. Maar op het moment dat ik mijn telefoon pak zie ik haar achterbeentjes in de lucht zwiepen...

Ik denk, das niet goed en dus bel ik als een gek met degene die de trailer reed en gelukkig was er net zo'n inham in de weg waar je ff stil kan staan, zo gezegt zo gedaan. we doe het voordeurtje van de trailer open...
Nou, wat ik daar heb zien liggen, dat was echt niet leuk meer!!!

Ik ben gelijk terug gelopen naar de auto en heb tegen die vriendin van mij (het zijn onze paarden, moeder & dochter) gezegt, wat je ook doet niet kijken!!! Ik haar er met haar rug naartoe gedraaid en de mannen hebben toen Kayleigh aan haar staart een stuk teruggetrokken zodat ze los kwam. Ze lag namelijk vast tegen het tussenschot wat niet demontabel was. Godzijdank liet ze het toe en kon ze op een gegeven moment zelf weer gaan staan.
We hebben haar toen wat korter vast gezet en wilden weer gaan rijden, maar wat zien wij die muts

Ik kan je wel vertellen, ik heb er gewoon niet lekker van geslapen. Gelukkig heeft Kayleigh (behalve wat schaafwondjes
