Geplaatst 
Het begin dit keer op de heenweg al, haar grote vriendin reedt het eerste stuk ook mee. Het begon dit keer al bij het spoor, waar ze heel erg aan het klote was. Eenmaal over het spoor schrok ze en sprong ze zowat de weg op
eenmaal in het bos ff een rengalopje, dit ging allemaal wel goed, daarna kon ze ook weer rustig stappen met haar grote vriendin erbij. Maar toen zij een andere afslag nam(zij gingen nie naar het duin) werd ze helemaal knettergek. Het was net of ik op de terugweg was, zo gedraagde ze zich, kon geen normaal drafje maken, nie eens normaal stappen. Toen ik weer op de terugweg was werd het allemaal 3x zo erg. Ik had intussen best wel een koppijn van die knol gekregen. Bij de weg oversteken kon ze nie geduldig wachten zodat ze bijna voor een auto sprong. De auto's stopte uiteindelijk wel, en ik had behoorlijk ruzie met haar. Het was maar goed dat ik me zweep was vergeten want op zulke moment ken ik mezelf ook niet inhouden... Ik heb de hele terugweg moeten stappen(naja stappen
) want het was gewoon nie te doen. Was echt blij om weer thuis te zijn. Hebben jullie ook wel eens van die dagen dat je je knol wel kan wurgen?
Nou ik dus wel als ze zich zo gedraagt. heb vanaf nu besloten dat ze ook maar geen haver meer krijgt Zo k'ben het weer ff kwijt, volgende keer hoop ga ik weer een ontspannen buitenritje maken op me andere paard, sol kan het voorlopig ff vergeten
