Nou gingen mijn vader en ik in de wei om Irene te halen. En zij heeft een ondeugend hengstenveulentje van ongeveer 4 maand oud. Mijn vader had Irene vast en Frisco (veulen) liep mee enw as heel druk. Hij liep in het begin niet mee en bleef staan, dus dacht ik ik blijf even staan misshcien komt ie bij me. Maar hij vloog me voorbij, jammer....
Toen liep ik hem even later weer voorbij en toen hoorde ik hem rennen dus keek ik achterom en zie ik dat ie met de oren plat in z'n net op me af komt galoperen, ik schrok me dood en hij rende me gelukkig voorbij. Even later doet hij het weer en deze keer was het echt eng, want hij stopte niet, ik gilde en hij schrok.
Even later werd het helemaal mal, toen ik voor mijn vader en Irene de touwen open deed, toen probeerde hij z'n eigen moeder te dekken, maar het lukte niet want hij kon er niet bij. En later nog een keer, Gelukkig dat hije r niet bij kon, maar alles is ook nog niet ontwikkeld dus ze kon niet drachtig raken, maar hetw as gewoonweg eng. Ik durf zo niet meer het land in als hij erin staat. En toen ik het aan de iegenaar vertelde geloofde hij me eerst niet en toen mijn vader het vertelde wel. Daar heb ik zo'n hekel aan, hij behandelt me als een klein kind dat leugens verteld, maar dat heb ik nog nooit gedaan en zeker niet om een paard 'zwart' te maken. Mijn vader zegt dat ik voortaan maar met een zweep het land in moet gaan en als hij het weer doet hem een pets verkopen, maar zou dat echt helpen, ik bedoel: hij moet nog 2 maanden bij z'n moeder en hij groeit zo snel.
Toen we na het mennen, Irene weer in het land deden, bij Frisco en de andere paarden. Toen ging Frisco echt de baas spelen over de andere veulens en stoer/trots voor z'n moeder uit lopen en tegen de andere veulens was hij kwaad.
Irene levert elk jaar een hengstenveulen en allemaal zijn ze van die 'veulentrainers' : ze baas over ze spelen, achter ze aan zitten, enzovoorts. Maar Frisco is nog de ergste van alle veulens die Irene gehad heeft.
Hij gaat als hij verkocht is aan de hengstenhouder bij andere hengsten in de wei. En ik denk dat hij dan een van de pestkoppen word die er altijd tussen zitten.
Want (dit is een ander verhaal) meneer de Haan heeft ook een eigen hengst vanaf veulen bij zo'n hengstenhouder gehad, maar Sipke (zo heet hij) was het pispaaltje van de groep omdat hij te lief was om ze was terug te doen. Hij was op z'n 2e jaar gestopt met groeien en at niet zo goed meer. Toen hebben meneer en mevrouw de Haan besloten hem naar huis te halen en, toen hij lekker bij de andere paarden in de wei stond en grote vriendjes was met de jaarlingen en de merrie's (hij was inmiddels gecastereert) was hijw eer begonnen met groeien en is van 1.60 naar 1.73 gegaan. Hij is op z'n 3e jaar beleerd en hij was een schat van een paard en hij deed niemand wat, als alle paarden zo waren was het geweldig!!!!
Hij is jammer genoeg na een half jaar verkocht, omdat er alleen op gereden kon en voor de menkar vrat hij geen moer uit. Hij is naar hele liefe/aardige mensen in Amerika gegaan.
Nou dat ben ik ook weer kwijt.
Kisses Maaike



Hihihi, dit soort streken moet je denk ik op de koop toe nemen, zal er wel bij horen...