Geplaatst: 13-07-03 23:50 
.Vanmorgen was ik druk elders en ik kwam pas in de middag aan op stal. Mijn eigen paard staat smorgens vroeg een paar uurtjes in het land en die had verder vandaag een dagje kalm-an.
Er was vanmorgen een ongelukje gebeurd met een stalgenoot en daardoor hadden de paarden in het grote land niet zoveel water gehad vanmorgen. Iemand vroeg mij of ik dat even bij wilde vullen, want er liep nogal wat in dat land (mijn paard staat dus nooit in dat weiland). Tuurlijk, geen punt en met wat hulp van weer iemand anders even snel 6 of 7 tonnen gevuld.
Terwijl we dat aan het doen waren, bleek een van de paarden een snee te hebben in zijn been. Het zag er niet zo oppervlakkig uit, dus toen maar even de eigenaar gebeld. Eerst geen gehoor, maar gelukkig werd ik snel teruggebeld en werd het allemaal geregeld.
Het paard van degene van het ongeluk was die dag binnengebleven, maar zijn weidemaatje stond vanavond nog in zijn eentje buiten, die heb ik maar even binnen gehaald en er lag al voer in zijn bak. Voor zijn box stond nog een bakje, maar ik wist niet precies hoe of wat. Eigenaar gebeld en die kwam zelf niet aan de telefoon, maar via via ontdekt dat bakje 2 ook gevoerd moest worden (ze zaten gezellig aan de rose en dat was te merken ook).
Tussendoor heeft mijn paard nog even in de bak gespeeld, kwam er nog bezoek langs, is de wond nog geinspecteerd, paard gepoetst, zijn diverse eigenaren gebeld enzovoort, enzovoort. Werd het toch nog laat.
. Uurtarief? Neuh, dat lijkt me een beetje overdreven, ik doe het wel voor de blije gezichten van de paardjes, mij best. 
. 