Geplaatst 
Gisteren was ik jarig en mijn vriendje had een verassing voor mij. Ooit heb ik blijkbaar gezegd dat ik een keertje wilde paracutespringen, maar dat kon ik me gisteren ineens helemáál niet meer herinneren
Bijna vanaf het moment dat ik hem leerde kennen (maand of 9 geleden) zei hij al dattie al wist wat hij mij voor m'n verjaardag ging geven...
Ik had alles verwacht, maar NIET dit!!!!!
Nadat we 2 uur in de auto hadden gezeten kwamen we aan in een heel klein dorpje in de buurt van Antwerpen. Ik kon me absoluut niet voorstellen wat ze daar wel hadden dat je in Nederland blijkbaar niet had...ik speurde al de omgeving af op zoek naar wegwijzers die iets zouden kunnen verklappen, maar helaas....
Toen we er waren keek ik een beetje verbaasd rond, want ik zag helemaal niks, behalve een weiland...met een loodsje erop...................waar "dropzone" op stond!!! In mijn eerste reactie begon ik bijna te huilen, want dat het nu ineens echt ging gebeuren, vond ik helemaal niet gaaf!!
Ik vreesde dat terugkrabbelen geen zin meer had, dus heb ik maar even mijn hakschoentjes omgewisseld voor gympen. Na de degelijke uitleg van de instructeurs en het oefenen van de juiste houding had ik er al best veel vertrouwen in...
Omdat ik nog nooit had gevlogen, vond ik het opstijgen met de Cessna al een belevenis op zich. Je kon heel mooi de haven van Antwerpen zien en verderop zelfs de Westerschelde.
Mijn vriendje werd op een hoogte van 10.000 voet (als ik het goed heb is dat 4 km) als eerste eruit gegooid. Ik zag hoe hij echt keihard wegvloog. Even later ging ik.....de instructeur hing mij eerst gewoon helemaal uit het vliegtuig, terwijl hij zelf gewoon nog binnen bleef zitten; hij riep iets van Ready, Set, GO!!!! En weg ben je!
En geloof me: dat gaat echt zow gigantisch hard, echt ontzettend gaaf. Na 30 seconden vrije val gaat je parachute open en is het ineens heel rustig en vredig om je heen, het lijkt dan net alsof je helemaal niet meer zakt, maar gewoon een beetje rond kunt kijken, super mooi! Ik mocht ook zelf sturen.
De landing ging ook goed, hoewel ik echt bovenop mijn instructeur viel (niet dat ik een kant op kon, want ik zat compleet aan hem vastgeketend, maar goed)
Achteraf had ik het absoluut niet willen missen en wil het zeker nog een keertje gaan doen. Wat me wel meeviel (en mijn vriendje ook
) was dat ik uiterst kalm bleef, alsof ik het al 100 keer had gedaan, dat had ik niet van mezelf gedacht!Ik kan het iedereen aanraden!! Wel een kei lief vriendje heb ik he, tis nogal een verjaardagskado!!
!!
!!
!!) 
