Geplaatst 
Vorig voorjaar moesten we het 9-jarige paardje van mijn vriendin helaas laten afmaken ivm ernstige hoefkatrolontsteking. Groot verdriet natuurlijk want het was best een leuk beestje dat goed kon lopen. Diezelfde zomer komt het paard van een andere vriendin op de wei vast te zitten in het schrikdraad. Hij raakt in paniek en komt zo vast te zitten dat het schrikdraad in zijn achterbeen snijdt en zijn pezen doorsnijdt. Nu na een jaar van operaties, medicijnen, revalidatie en vooral veel frustratie werden er vorige week foto´s gemaakt om te kijken in hoeverre het was genezen. Niet dus
De pezen waren niet aan elkaar gegroeid en er zat ongewone botwoekering in zijn been. Diagnose: paard mag nooit meer in de wei en ze mag er alleen zeer licht recreatief er mee rijden. En dat voor een paard waar eerst altijd zeer intensief mee werd gereden zowel dressuur als springen als cross.Het probleem is dus dat Arlino veel te veel energie heeft zelfs als hij op de wei mag. Als hij verplicht op stal moet blijven wordt hij dus knettergek. Zich uitleven tijdens het rijden mag dan ook niet. De kans dat er dan iets knapt en hij daardoor een botbreuk krijgt (gebroken been dus) is veels te groot.
Mijn vriendin heeft nu met heel veel pijn in haar hart besloten om hem weg te brengen
Jarenlange opsluiting op stal wil ze hem niet aandoen. Maar ik vind het zo K... voor haar. Ze is hartstikke gek met haar paardje. Wat een verdriet heeft ze gehad toen hij verkocht werd toen hij haar verzorgpaard was en hoe intens blij dat ze hem 1 jaar later zelf weer terug kon kopen. En nu..... 
Arlino is niet meer. Maandag heeft mijn vriendin hem zelf weg gebracht 
