We hebben echt genoten en het was heerlijk, maar op één of andere manier had ik een beetje een vreemd voorgevoel.
Vanmiddag kwam ik thuis en mijn vader vertelde me dat hij minder leuk nieuws had, van alle andere gedachten schoten door me heen en één van die gedachten bleek waar te zijn..
Het paardje wat ik sinds een week of 6 aan het rijden was en eigenlijk voelde als mijn eigen paardje is dinsdagnacht ingeslapen.
Ik zal beginnen bij het begin.
Een week voordat ik haar ging rijden was ze begonnen met schuren, je zou denken aan zomer exzeem, maar mevrouw was al 18 jaar, dus dat leek toch wel onwaarschijnlijk.
De DA heeft haar een spuit gegeven tegen exzeem, maar dit hielp niks.
In de tussentijd heb ik alle middeltjes geprobeerd en soms leek het er op dat het iets hielp, maar dat bleek dus maar schijn te zijn.
Afgelopen week, toen ik aan het genieten was van de Turkse zon zou iemand op stal mijn paardje rijden,
maar aangezien ze erg onrustig was heeft ze dit toch maar niet gedaan en het even aangekeken.
Tot afgelopen maandagnacht, de eigenaar had haar in de stal gezet omdat ze buiten zo onrustig was, maar in de stal werd ze alleen maar gekker.. Ten einde raad heeft ze dr in de molen gezet, waar ze helemaal door het lint is gegaan.
Ze is de helen molen door gevlogen en onder alle hekken heen gegaan.
Ondertussen heeft de eigenaar de DA gebeld die haar pijnstillers gaf voor 650 kg.. dat hielp niet, dus toen 1000 kilo.. hielp ook niet.
Ondertussen kwam het bloed uit haar kont en haar neus, de keus is gemaakt om mijn lieve meisje in te laten slapen.
Uiteindelijk bleek dat ze een scheurtje heeft gehad in haar darmwand, wat dus die bewuste maandag waarschijnlijk is geknapt..
Ookal reed ik nog maar 6 weken op dit paard, toch hadden wij zo'n goede klik, het voelde zo goed en we zouden echt een hecht team worden.
Helaas is dit nu allemaal niet meer mogelijk.. Ik mis dr nu al verschrikkelijk, had zon zin om weer met dr aan de gand te kunnen.. maar helaas..

Lieve lieve Kamee, meisje het ga je goed!