Geplaatst: 22-06-03 00:07 
* Dus ik verveelde me en mocht even op het paard van een stalgenoot Hyquitos, een enorm groot beest (1.70 ofzo), maar wel erg lief, dus daar een beetje mee gestapt en gedraafd, dat was wel erg wennen, zo'n schommelpaard, en de draf was helemaal een cultuurshock, maar hij was lief en deed z'n best, dus t was wel leuk.Toen na 3 kwartier nadat wij gearriveerd waren was Leon klaar met zadel opleggen enzo en ben ik op Amanda geklommen en konden we op pad. We reden weg om 14.15. Toen we op de polderweg richting de wat drukkere autoweg reden werden we steeds gepasseerd door troepen wielrenners die en oefenwedstrijdje ofzo deden. Dus hebben wij maar aan de verkeerde kant van de weg gereden, alles ging goed, paardjes vonden de vele voorbijrazende auto's niet eng, en waren gewoon lekker cool. Na een tijd kwamen we bij de brug, richting Kampen, die stond open dus gewacht tot dat ding weer neer was en de meeste auto's eroverheen waren. Toen wilden wij eroverheen, maar op t fietspadgedeelte was er een soort houtbodem aangelegd en dat was toch eens eng
Dus na bijna op de weg gesprongen en gedouwd te zijn even terug gestapt, en later tussen de auto's ingevoegd en in draf de brug overgestoken. Daar hadden ze wel veel aanmoediging bij nodig, maar uiteindelijk waren ze wel braaf. Dus daarna weer een tijd langs de drukke autoweg gereden, t ging allemaal best, totdat we langs een vijvertje kwamen waar een mannetje aan het vissen weas, en hij zat onder een soort megaparaplu tegen de zon. Dat was toch enorm gevaarlijk volgens onze beesten, dus besloten zij om nog gevaarlijker te gaan doen
Snowdon liep voorop, en ik met Amanda er iets naast/achter, hij schrok en wilde weg, waardoor hij mij bijna op de weg duwde, toen dat dus gebeurde was Amanda ook bezig met schrikken, en wilde ook weg, dus wij half op de weg, auto's in de rem, ik weer terug naar de berm waar we zaten en Leon stoof de andere kant op, waardoor een automobiliste heel bang werd en ook op t fietspad ging staan. *Jaja, wij zijn op pad! 
* Dus toen stonden we daar een tijdje, te wachten tot de opstopping een beetje weg was, en proberen om door te gaan, toen reed ik nog een keer langs die paraplugeval, maar op t laatste moment was dat toch erg eng. Tegelijk had Snowdon trubbels omdat hij naar Amanda wilde, maar t was te druk om over te steken, en toen kon ik een gaatje vinden om naar de overkant te gaan, en toen waren ze braaf. Vervolgens de polders ingegaan, en heel erg lang en heel erg ver gereden, hier waren weinig enge dingen dus konden we veel genieten van de mooie omgeving en het warme weer. Maar op den duur werd het toch wel een erg lange rit, en besloten we eens te kijken hoe we weer terug moesten, we hadden geen zin om over dezelfde brug weer terug te gaan omdat we dan weer dezelfde weg terug moesten volgen en dat is saai. Dus gingen we verder richting Elburg en daar de brug over. Uiteindelijk passeerden we een klein gehucht, Noorderbroek ofzo
En daar op de informatiekaart gekeken, en we konden langs de wat grotere polderweg richting kampen of door de polder langs het water richting Elburg, dus wij besloten om langs het water te gaan. Dit duurde dus eigenlijk best wel lang, en raakten we aardig vermoeid. Na een hele tijd kwamen we eindelijk 
bij Elburg, maar daar heb je ook allerlei enge dingen zoals een waterzuiveringsinstallatie, fietssluisjes, boten en weet ik wat nog meer, dus best wel gespannen paardjes, maar ze waren wel cool. Toen nog even bij het tankstation gepauzeerd voor wat te drinken te halen en weer terug richting Dronten, een paar keer gewandeld met de paardjes, tja als je niet meer lekker zit wat moet je dan? En uiteindelijk de weg ingegaan waar de stalhouderij zit, die zit echter aan het andere uiteinde dus dat duurde ook erg lang. Toen om kwart voor 9 werden we gebeld door de stalhouder waar we nu eigenlijk bleven, wij antwoordden dat we er zo aankwamen, en inderdaad we arriveerden om 21.00 uur. Pff, wat een buitenritje van een zeven uur. Paardjes afgespoten en even laten rollen en wij uitgeput weer op de fiets naar de snackbar want we hadden honger
Maar alles was dicht dus poffertjes gegeten bij Leon die hij nog had liggen, filmpje gekeken en weer terug naar huis gefietst om dit verslagje op bokt te zetten. T was erg leuk, maar ook erg vermoeiend 
en ik weet nu dat ik de volgende keer iets beter voorbereid moet vertrekken. 
) We hebben 4 keer kort gepauzeerd, en toen mochten de paarden even grazen. Paarden waren wel vermoeid, maar als je nog niet thuis bent, moet je wel verder gaan. Ik heb me inderdaad op de lengte verkeken. 
Het water van de schaapjes luste ie ook wel en moest dus het goede voorbeeld geven aan Amanda die eerst niet wilde drinken! Maya en ik hebben ook nog wat afkoeling gekregen dankzij een klein watergevechtje 
Zo zie je maar weer, t is altijd handig een zakmes en hoevenkrabber mee te slepen, t was al ruim 2 jaar geleden dat ik die gebruikt heb onderweg. 
ach gossie 
