En Isolda, dat kleine draakje, heeft vandaag haar vonnis getekend...

Er gebeurde namelijk helemaal NIETS!
Geen bok, geen dreigen met de sloot, geen wilde stakingen, geen zwiep met de staart, geen zenuwachtige oortjes. Nog geen knipper met haar ogen!!!
Ook op de terug weg, geen geren, geen geschreeuw (isolda kan niet hinniken, die schreeuwt)
Ze was het voorbeeldige paardje, zoals ze hoort te zijn.
Ben er dus nu goed achter gekomen dat ze me dus goed in het o-tje zit te nemen. Overmorgen gaan we weer, alleen dan ga ik alleen. En dan krijgt ze het van me te horen. Ben ik niet meer de lieve geduldige Jantina! Dan ben ik ook eens voor de verandering een DRAAK. Ik laat me dan ook zeker niet afschepen met dreigen naar de sloot. Ik neem het straatje waar de sloten "mooi" zijn en dan gaat ze er maar weer in. De zweep gaat mee en ik laat me niet inponeren met steiger- dreigingen.
Ik heb overigens HEERLIJK gereden. Was echt fijn! Heerlijk gedraafd en heerlijk, heerlijk, alles was heerlijk!
Doe ik Isolda en Udinde in de wei en laat ik ze los. Isolda loopt in hoogtempo naar de achterkant van de wei om te eten. Udinde blijft staan en gaat voorin staan kriebelen met Berber.
Zijn ze niet achterlijk? nou ja verbazend in ieder geval!
