De laatste weken ben ik echter ook een paar mensen tegen gekomen waarvan ik me serieus afvraag of ze het nog wel zo leuk vinden: een paard.
Het begint al met het borstelen: ik hoor continue geluiden als 'niet doen', 'niet zo vervelend', 'sta stil', 'neeheee', 'hou op'.
Paard wordt gelongeerd of staat even een half uurtje in de paddock (onder het mom van: paard heeft ook een dagje vrij verdient). Dit zijn paarden die dus verder 23,5 uur per dag op stal staan.
Baasje zit dan in de tussentijd te kletsen met stalgenootjes (overigens is het ook heel goed mogelijk om tijdens het longeren je gesprek te voeren met het publiek: af en toe iets roepend naar het paard).
Ook wordt het heel gewoon gevonden om (met paard aan de hand) hele verhalen te houden met vrienden/vriendinnen. Dat paard ondertussen begint te schrapen wordt niet getolereerd.
Ik vraag me serieus af of deze personen nog wel lol beleven aan hun paard. Soms heb ik ook wat minder tijd, maar de tijd die ik heb ben ik met het paard bezig en een dag 'alleen een halfuurtje in de paddock staan' heb ik nog nooit gedaan met een paard.
Gezellig is het wel op stal en ja: ik sta/zit ook regelmatig te kletsen (maar niet als ik bezig ben met het paard).
(Bij bovengenoemde mensen staat ons paard trouwens bekend als 'dat paard wat altijd zo hard moet werken

Klinkt dit bekend bij andere bokkers? Is een paard soms een 'verplicht nummer'? Is de gezelligheid op stal belangrijker dan het paard? Is het leuk om met je paard bezig te zijn als je continue 'nee' moet zeggen?
Zomaar wat zaken die ik me afvroeg, nadat ik gisteren twee uur lang in het zonnetje heb gezeten en gekeken naar andere paarden (terwijl mijn zielige paard die twee uur naar het strand is geweest).