Beginnen bij het begin natuurlijk:
Flair heeft een jaar of 3,5 alleen maar dressuur gelopen, heel soms een buitenritje, niet springen. Nu liep ik echt gigantisch vast, kreeg er geen drol meer uit. Ze was echt niet lekker meer te rijden, ik had er zelf geen zin meer in daardoor.
Toen ben ik weer begonnen met springen, wat Flair echt superleuk vind, maar ze mocht een tijd niet omdat ze een peesblessure heeft gehad (bijna 4 jaar terug) En rijd nu weer meer buiten, duinen, heuveltje op heuveltje af, strand, lekker uitrazen en in het water plonsen. Dat doet mijn dressuur nu zoveel goed! Ze loopt echt heerlijk, vandaag sinds een week weer dressuur gereden, ik heb haar nog nooit zo los gehad! Ze deed vrolijk alles wat ik van haar vroeg, echt perfect!
Na het rijden afgezadelt, ze was kleddernat natuurlijk, hard gewerkt en nog warm weer ook. En toen ik haar benen aan het afspuiten was kwam er een vrouw naar me toe, ik herkende haar wel, ze vroeg of het Flair was waar ik mee bezig was. Ik:,,Ja, ze is toch van jou geweest?" Ze vond Flair er super uitzien (ookal was ze kleddernat) en vond het grappig dat ze nog steeds op dezelfde plek stond na zo`n 8 jaar. Nog even staan praten en toen ging ze weer. Jammer dat ik al gereden had, anders had ze de gigantische verbeteringen kunnen zien

