Het werd dagtocht 5 van de Veluwe Trail, vanuit Otterlo met uitgebreide stop bij de Panaoramahoeve in Bennekom, waar de paarden in het paddock konden terwijl wij poffertjes aten

Rowan is prima in conditie (ik train al een paar maanden op voor de trektocht, heb veel tijd op het moment) maar Bliksem wat minder, dus we hielden haar goed in de gaten om te zien of ze het volhield. Niets aan de hand - ze liep de hele dag door monter te stappen en leek het prima naar haar zin te hebben.
Ik koos dagtocht 5 omdat je in het zuidelijke stuk 2x onder de A12 doormoet, en dat wilde ik graag oefenen. Rowan is niet zo'n paniekvogel, maar hij is rond-om beslagen en die echooos maken een hoop herrie.
Vond 'ie heel niet erg, tot mijn grote trots. Daarna de spoorwegovergang (utrecht-Arnhem, heel druk daar) wat ook voorbeeldig ging - ze bleven rustig wachten en keken niet op of om zelfs toen de bellen rinkelde toen ze nog aan het oversteken waren.
Op de Panoramahoeve uitgebreid pauze gehouden, ze hebben daar een fijne paddock dus zadels eraf, emmer water erbij, en wij lekker op het terras.
Les 1: een borstel is absoluut nodig als je van plan bent de zadels eraf te halen. Gelukkig hadden ze al een tijdje in de zon staan drogen voordat ze gingen rollen.
De paardjes hadden het prima naar hun zin, dus wij namen de tijd voor poffertjes en koffie. Heerlijk op het terras vanwaar we hun streken konden zien.
Les 2: een beetje pauze duurt toch al gauw anderhalf uur. Half 3 zaten we er weer op en ging het over de spoorlijn (weer nits aan de hand) terug naar de route. Prachtig stukje bos, helaas wel vlak langs de A12. Eronderdoor door de tunnel was opnieuw niet eng volgens Rowan (wat is het toch een bink) en toen kwamen we op een gek pad dat wel een vloedvlakte leek. De bordjes stonden er nog wel, dus in puzzeltocht-stijl gingen we verder.
Terug op het zuidelijke gedeelte van de Ginkelse heide kwamen we erachter wat die herrie toch was - het leger was er met een Apache heli aan het spelen, zo'n enorm ding met twee rotoren. Wat een takke-herrie. We konden het bijna niet geloven, maar de paarden waren wederom niet onder de indruk, zelfs niet toen het rotding laag over kwam scheren en 35 meter verderop met veel geraas en opvliegend zand landde.
de volgende uitdaging was de schaapskudde. M'n vorige paard was er bang voor (schapen die in kudde bewegen = geen schapen maar een grote witte UFO, volgens hem) maar Rowan en Bliksem vonden het vooral interessant.
Bliksem nog steeds niet moe op dit punt. Begon wel door te krijgen dat we nu richting huis gingen, want de passen werden steeds langer. Het bos in nu, richting de Mossel waar we een ijsje halen en even praten met de echte Belgische cowboys die daar aan het bier zaten. Leuke paarden hadden ze. Dan door de 1001 hekken verder, en een heel stuk op tempo - Bliksem draaft haar lekkere Gelderse draf, Rowan in z'n laagste galopversnelling. Dan zijn we alweer op bekend terrein, en de snoepzak nog een paar keer doorgevend komen we terug bij de stal.
5 en een half uur gereden in totaal, en alles is prima behalve Nynke d'r enkels. Bliksems' zadel heeft geen fijne beugels, maar voor de Veluwe Trail kan mijn oude paar eraan. De paarden zijn in orde en gaan vrolijk nog even de weide in.
En ik? Ik ben beretrots dat m'n jonge paard het zo geweldig doet!