Maar helaas is mijn besluit genomen, en ga ik dribbel een ander thuis geven met weiland. Ik kan er niet meer tegen dat hij dag en nacht in stal moet, hij steeds wilder word en ik steeds banger. het is gewoon niet te doen voor mij. En als ik er helemaal voor kon gaan dat hij rustig werd, maar dat kan ik niet, ik weet niet waarom.
Ik hou zo onwijs veel van hem, maar ik weet bij me zelf dat het zielig is wat ik nu doe. ik ben te bang om met hem buiten te gaan wandelen, hij is voor mij te wild om in de bak te lopen (stijgeren, trappen enz) en nu zelfs op de poetsplaats doet hij al lelijk. Ik ben verkeerd bezig door hem in stal op te sluiten. Ik voel me zo

Ik ga hem missen, dat wel

Kritiek en meningen zijn welkom..