
Hij ademde nog wel. AMSAMSAMS kwam er aan en zei dat we naar de dierenambulance moesten


Hij bleef me heel doordringend aanstaren en ik parkeerde de auto, gaf de uil aan AMSAMSAMS waarna ik mijn auto op slot deed. Snel bij haar in de auto gesprongen en terwijl ik de uil van haar over wilde nemen, sprong hij omlaag en kroop haar broek in!!

We waren gestopt want AMSAMSAMS kreeg de uil niet uit haar broek, we kregen gigantisch de slappe lach.

We wisselden van plaats en ik ging verder rijden in haar auto terwijl zij probeerde de uil eruit te halen.

Dat lukte maar hij werd steeds wilder. We kwamen aan bij de dierenambulance en hij was weer helemaal wakker. Hij leek niets meer te mankeren. Toen zijn we nog ongeveer een half uur bij de dierenambulance geweest en die meneer bleef maar praten, wel gezellig.

De uil zou naar het vogelopvangcentrum gebracht worden, en het was maar goed dat we hem hadden meegenomen anders was hij vast door de katten gepakt die daar rondlopen. Die meneer begon ook nog allemaal verhalen te vertellen over hoe vreselijk uilen kunnen bijten en dat er dan zomaar een hap uit je vinger is. Dat vertelde hij terwijl AMSAMSAMS hem in haar handen had, hij bleef maar doorpraten en zij had zoiets van: pak die kooi nou maar!

Hij heeft onze telefoonnummers genoteerd en zou nog bellen. Ik ben zo blij dat het goed is afgelopen!!