Dit was niet het geval, het is nog niet helemaal dicht gegroeit, dus maandag wordt er nogmaals gekeken.
Van de huisarts moest er een nieuwe spalk gevormd worden, dat zou een assistente doen, dezelfde die het vorige verwijdert had.
Echter heb ik nog nooit zo'n dom wicht (van middelbare leeftijd) mee gemaakt, ze had werkelijk geen idee wat ze met die spalk aanmoest...
Ze raakte van me geirriteerd zei; "misschien moet jij het maar doen" waarop ik droog antwoorde, dat dat waarschijnlijk niet eens zo'n slecht idee was, na 10 dgn spalk wist ik wel hoe die heeft gezeten. }>
Overigens beantwoorde ik haar opmerking alsof ze het serieus bedoelde

Ik was er geheel niet van overtuigd dat ze wist wat ze aan het doen was en mijn vinger deed zeer en lag niet goed volgens mij...
dus na het afscheidsfeestje op de peuterspeelzaal ben ik naar het ziekenhuis gegaan waar ik mijn verhaal heb uitgelegd aan de info, die me doorstuurde naar de EHBO, 12 uur kwam ik daar aan.
Goed, de arts vertelde me dat ze er een anti-spalkbeleid op na houden, die dingen zorgen voor drukplekken en onnodige stijve vingers...
en dat ze liever gips gebruiken, maar eerst wilde ze nieuwe foto's.
(de eerste foto's zijn gemaakt in ander ziekenuis en heb ik niet mee genomen)
Tijdje met kale gehechte nogal gezwollen vinger(s) wachten voor de rontgen afdeling.... omstreeks 13.30 uur kon ik dan terecht, de vrouw in kwestie was erg vrolijk die de rontgen deed, *not* }>
Terug wachten op de arts...


Verder is de grootste verandering dat ik geen spalk (of gips

het is nu wel een stuk pijnlijker...en uiteraard heeft alles nog steeds zware kneuzing. Volgens de arts is dat meestal pijnlijker dan een breuk.
Mag nog steeds niets doen ermee en in een mitella nog steeds hooghouden, ik kan mijn ringvinger ook niet buigen.
Als de hechtingen eruit zijn mag ik langzaam aan gaan beginnen met in warm water mijn vinger te bewegen.
