Geplaatst Aan het begin van de avond gaan Rob en ik nog even naar onze paardjes. Morrin kent nog helemaal niks dus we zijn stapje voor stapje hem de allerdaagse dingen bij aan het brengen. Dus vast staan, geborsteld worden, voetjes geven enz. En dus ook een stukje de straat op aan de hand Ryan voorop en hij er achteraan. Dus vanavond lopen we ook weer een klein stukje straat op. En als er een auto aan komt dan gaan we even in de berm staan. Zodat Morrin op zijn gemak kan bekijken wat er langs komt en het voor de automobilisten duidelijk is dat het hier om een jong paard gaat. (een soort ongeschreven regel hier in het buitengebied
) En dat gaat prima. De automobilisten passeerde allemaal heel rustig en ze houden de nodige afstand. Dan komt er van de andere kant een auto-tje aan. Stopt, twijfelt en rijdt dan het weggetje in waar wij weer in moeten. Oké moet misschien daar heen. Nee dus. Zodra ze zien dat wij ook dat straatje in komen. Rijden ze eerst in paniek richting onze stallen. Kunnen daar dus niet verder want daar zit een lint voor. Dan draaien ze nog meer in paniek om en komen terug rijden. Helemaal verkrampt achter het stuur omdat ze twee paarden moeten passeren. Oooo mensen toch Door dit soort paniekerig reageren krijg je juist ongelukken. Ze hebben gezien dat onze paardjes de auto's heel rustig lieten passeren Geen reden tot paniek dus. Sommige mensen.... 
