Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-01 09:32

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-01 09:32

Dat is dus wat ik moet doen tegenover Barbiano. Strenger, kort door de bocht en 'zover en niet verder'. Gisteren ging het me goed af, maar het is wel vreemd want ik ben eigenlijk een ongelooflijke knuffelkont en helaas vindt hij dat helemaal niks aan daar is hij veel te stoer voor. Dus dan maar een andere aanpak en dat werkt volgens mij wel. Nu ben ik dus op zijn voedingssupplementen aan het wacht voor zijn achterbenen en ja hoor die sh*tpost, gisteren is het verstuurd en natuurlijk vandaag nog niet binnen. En ik wil er zo snel mogelijk mee beginnen. Mijn moeder stapte hem gisteren uit en als ik dan die achterbenen zie ....... Verdrietig

. Even wachten nog. Pfffff

**Geplaatst**: 17-07-01 09:36

Geplaatst: 17-07-01 09:36

haha. dat ken ik met dat knuffelen. Ik ben daar ook gek op: honden, katten, paarden: lekker knuffelen!! Haha!

Maar ik heb dat ook pas moeten veranderen omdat Lois er in de bak een potje van ging lopen maken. Ik moet nu ook streng en consequent zijn, maar te streng werkt ook weer niet, want dan gaat meneer gewoon een potje staan staken. Ik heb ook een goed lesje opvoeding voor de berijder gehad dankzij mijn paard. Knipoog

**Geplaatst**: 17-07-01 09:43

Geplaatst: 17-07-01 09:43

Je paard heb je niet alleen om op te rijden maar natuurlijk ook om mee te knuffelen en te tutten. Op stal knuffel ik heel wat af met mijn paard maar ik ben niet soft.

Paarden hebben vooral behoefte aan duidelijkheid. Nee is nee, en dan mag je niet een keer zeggen, vooruit dan maar. Je moet duidelijk je grenzen stellen en die niet laten opschuiven. Dat geeft voor je paard duidelijkheid en zekerheid, hij weet zo precies waar hij aan toe is. Onder het zadel werkt het precies hetzelfde, consequent zijn en blijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-01 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-01 10:06

Ja, maar dat knuffelen vindt hij dus echt een r*k aan. Er is mij verteld dat hij een 'vaderfiguur' nodig heeft. Dus wel vriendelijk maar nee is nee. Tijdens het rijden ben ik al een stuk consequenter geworden nu nog op de grond. Ik werk eraan. Mijn moeder heeft ook nog een merrie van 2 jaar en als er 1 een knuffel is en graag aandacht wil is zij dat wel. Ze is ook echt heel anders als Barbiano. Ik merkte gisteren wel dat toen ik mij zo opstelde hij echt zoiets had van heeeeeeee Verward

. Maar als het de relatie beter maakt waarom niet.

**Geplaatst**: 17-07-01 23:16

Geplaatst: 17-07-01 23:16

Dat geldt toch voor elk paard? Of zeg ik nu iets vreemds.
Voor elk paard geldt altijd, hierop is geen uitzondering mogelijk, luisteren! Zo niet, KNAL!
Er is echter een andere kant aan, die dagelijks met voeten wordt getreden: als je paard het goed doet: BELONEN!
Schep voor je paard ALTIJD een duidelijke ruimte waarbinnen hij z'n gang mag gaan, en acsepteer NOOIT dat hij die grenzen overtreed. Het doel heiligt alle middelen, echter niet meer middelen dan absoluut noodzakelijk zijn om datgene te bereiken wat nodig is. Jij moet dus aantonen dat en bepaalt middel noodzakelijk is, niet omdat iedereen het doet, maar omdat jij het in die situatie nodig hebt. Alles wat je meer aan middelen inzet dan datgene wat absoluut noodzakelijk is, is dierenmishandeling. Onkunde in de opvoeding is NOOIT te camoefleren met hulpmiddelen. Elk hulpmiddel wat je inzet, meer dan het absolute minimum, is een bewijs van onkunde.
Er zijn hier op Bokt ongetwijfeld mensen die dit kunnen, er zijn er ook die dit niet kunnen. Het maken van fouten hierin is niet erg, het niet toegeven hiervan is dierenmishandeling.
Bedenk altijd waarom je iets inzet bij je paard en welk doel je hierbij voor ogen hebt. Koppel altijd de resultaten terug door terug te gaan naar de basis en van daaruit te contoleren of zaken gaan zoals het behoort te gaan. Bij twijfel Ruiters en Rechters van Ernest van Loon hanteren, of mensen die op dat niveau met je mee kunnen denken.
Waar de kennis van de ruiter ophoud, beginnen de inkomsten van de ruitershop.
Hele ruitersportwinkelketens leven van dit gebrek aan kennis.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ikke op 2001-07-18 00:19 ]</font>

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-01 07:50

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-01 07:50

Ja dat klopt voor elk paard, maar sorrie hoor en hier zullen het een hoop mensen met mij eens zijn, makkelijk is het nl. niet om consequent te zijn en blijven. Kijk eens naar hoe sommigen met hun kinderen omgaan. Ik ben er nu mee bezig en het ging me gisteren al een stuk makkelijker af. Helaas werkt een tik beter als nee. Dan is het ook meteen over met geklier.

**Geplaatst**: 18-07-01 20:00

Geplaatst: 18-07-01 20:00

Heb ik dan gezegt dat het gemakkelijk is? Volgens mij niet. Of je nu paarden of kinderen op moet voeden, het is geen van beide makkelijk. Als het makkelijk was hadden we niet zoveel probleempaarden en even zovele goeroes om onze bankrekening te plunderen om voor veel geld aleen datgene te vertellen wat ik hierboven ook heb neergezet.

**Geplaatst**: 18-07-01 20:36

Geplaatst: 18-07-01 20:36

Ik vind ook dat nee ook nee is. Maar dat is toch voor ieder paard anders. Tammy krijgt van mij ook iets meer vrijheid dan Dennis. Als ze los op stal lopen mag Tammy tot voorbij de deur maar Dennis mag er niet door heen. Dat is omdat Dennis dan ook weg is Tammy niet. Tammy doet altijd d'r best en Dennis het liefst niet. Als het met Tammy niet lukt/gaat dan komt het meestal niet omdat ze het niet wil. Bij Dennis is het sneller dat hij het niet wil en ik weet wanneer het is dus dan krijgt hij op z'n kop. Ze weten ook dat een hap(of iets anders gemeens)een dreun is. En als ik boos ben hoef ik m'n vinger maar op te steken en ze duiken in elkaar(terwijl ik nog nooit echt gek gedaan heb). En Dennis mag ook niet gek doen of een keer trekken aan z'n halster omdat ik weet dat hij het de volgende keer nog harder gaat doen. Tammy zou het puur om te pesten en voor de lol een keer doen(ze is meestal zo'n feest nummer) maar zeker niet gemeen.
XXX
Ciska

**Geplaatst**: 18-07-01 21:15

Geplaatst: 18-07-01 21:15

hhhmmmmm, jij vertelt een wel heel bekend verhaal. Jij hebt het in twee paarden, ik heb het, na elkaar, in een paard. Toen ik mijn paard kocht dacht ik er wel wat van te weten. Nou, ik verzeker je, je komt van een kouwe kermis thuis. Je bedenkt de fouten maar, ik heb ze gemaakt. Ik kocht dus zo'n wakkere tante, zo een die maar een stand kent: HARD. Daar ben ik vijf jaar mee aan het rotzooien geweest voordat het ook maar enigzinds ergens, of eigenlijk nog steeds nergens, op ging lijken. Toen kwam ik bij toeval de NVVR tegen. NH was in die tijd nog niet uitgevonden, maar bij de NVVR leerde men mij in vrij korte tijd een aantal basiszaken waar ik al die voorgaande jaren tegen had gezondigd. Nu tien jaar later, mag mijn paard weer een heleboel dingen die ze toen ook mocht. Er is alleen een verschil: ik bepaal tot hoever er gegaan wordt.
Hier is echter ook weer meteen een nadeel aan, je wordt een team, ik kan dingen met mijn paard die ik met weinig andere paarden kan, ik kan dealen met mijn paard. Op het moment dat je dus een totaal nieuw, vreemd paard onder je krijgt dan moet je helemaal opnieuw beginnen, van voren af aan. Alle regels opnieuw, opnieuw streng, consequent zijn, weinig tolerantie, eenduidig in je handelen, dat is dus heel bwust alles doen wat je doet, niets onnadenkends doen. En dan nog ga je in de fout en kledder je er dus midden in het bos vanaf, iets wat me in jaren niet meer is overkomen. Waarom? Ik wilde te veel baas zijn en te weinig een deal aangaan, en dat gaat fout bij een Welsh-cob, zeker als het een merrie is.