Geplaatst toen mijn vader en vader dus na 1000 keer vragen vroegen of ik mijn pony wou verkopen. ben ik er eens echt over na gaan denken. en alle punten enzow eens op een rijtje gezet. dit heeft zeker een paar weken geduurt. en tussen door heb ik vaak ruzie gehad met mijn ouders dat ik het nog niet wist. want ik wist dat als ik zou zeggen ' ja hij mag weg' dat het dan allemaal best snel zou gebeuren. ik heb haar ook op bokt te koop gezet. ik weet niet of sommige dat hebben gezien.
maar na een avondje rustig gepraat met mijn vader heb ik er dus voor gekozen mijn pony weg te doen. steeds als ik er aan dacht moest ik al huilen. dus willen jullie niet weten hoe ik er nu bij zit denk ik. ze was pas 3 jaar nog een heel leven voor zich, maar dan zonder mij!
papa kon een aantal paardenmensen enzow. een gezinnetje met kleine kinderen was niet echt iets. want ze was pas bijna 3 jaar en daar nog te jong voor. ze moest dan tog nog te veel leren. eindelijk had papa iemand gevonden die haar wou kopen. ik kon die meneer wel en weet dat ze het daar goed zou hebben. gisteren kreeg ik dat dus te horen. ik vroeg :'papa waneer gaat ze weg'. ik kreeg eerst geen antwoord toen vroeg ik het nog een keer en zei hij:'pas eind deze week of volgende week.
maar dat was dus niet zow....
vandaag werd ik uit mijn bed gerammeld. linda kijk maar even uit het raam want ze komen je pony ophalen. wow toen werd ik boos. ik heb amper afscheid van haar kunnen nemen. ik wou haar vandaag helemaal vertroetelen en nog een hele goede poets/wasbeurt geven. maar nee dat kon dan niet meer. alles ging razendsnel door mijn hoofd heen, ik riep: how wacht pap, ik wil er bij zijn. dus ik heel snel wat kleren aangedaan en ren naar buiten.
mijn pony stond gelukkig nog op haar plaats. want ik wou haar er uit halen en op die trailer laden, want het is toch mijn pony! toen moest ik een van de 7 halsters mee geven.. ik was ook aan het denken, welke zou ik geven de lelijkste of tog het halster wat haar mooi staat. ik heb voor de laatste optie gekozen en het mooie rode halster omgedaan. en het rood met blauwe mooie halstertouw. want dat stond haar zow mooi en dat was van haar vond ik. toen heb ik haar eruit gehaald en over het tuinpad naar de trailer geleid.
bij de trailer aangekomen wou papa niet dat ik haar erin zetten dat vond hij gevaarlijk. ze heeft ng nooit op een trailer gestaan daarom. dus ik aan die meneer gegeven maar ze wou bij hem er niet in. en ik wou niet dat dit met trekken en duwen moest gebeuren. dus ik nam het halstertouw over en liep er met haar in. ze liep me zow lief achterna! ze vertrouwde me echt. marjah ik ben dan ook de enige waar ze vanaf haar geboorte mee om is gegaan.
in de trailer nog even afscheid genomen en over mijn pony gepraat. ze komt nu bij een hengstje staan en laten haar dan dekken.
ondertussen huilde ik en de tranen liepen over mijn wangen. wow wat doet het pijn om te weten dat je pony weg gaat! en zeker zonder echt veel afscheid te kunnen nemen.
(sorry voor het lange verhaal)
. 
.