Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-09 10:53

voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-09 10:53

op mijn 12de kreeg ik mijn eerste veulen.
een appalooso die in de eerste 8 maanden van zijn leven heel wat had meegemaakt.
hij stond helemaal in de strond !
zijn manen staart en dekhagen waren 1 koek mest.
hij had bloedwormen en was doodsbang van mensen.
na heel veel tijd en geduld en natuurlik een goede dierenarts werd hij weer een heel mooi en gezond dier.
hij begon weer vertorouwen te krijgen in mensen.
hij was mijn aller beste maatje
hij volgde me overal hij kende het trukje om te gaan liggen .
ik kon hem rijden met niets anders dan een halstertouw.
jaren gingen vorbij vele paardjes zijn er bijgekomen 1 oudje is bij ons gestorven.
we reden samen endurance soms eens naar een jumping.
en o wat kon hij springen !
jij was 1.42m en hij sprong in vrijhijd 1.40m !

samen werden we ouder
op zijn 8ste levensjaar werd ik zwanger .
ik en mijn vriend woonde bijde thuis bij mijn ouders.
ik werd heel veel geslagen en geschopt door hen en altijd bedrijgt dat als ik zou verhuizen hij mijn paarden naar het slacht zou doen.

op een dag werd ik weer geslagen en toen zijn we bij mijn ouders weg gevlucht naar mijn schoonouders.
mijn paarden (ik had er 3 zelf gekocht en dan mijn grote schat ) moest ik achterlaten
mijn vader haaft me bedrijgt dat ik mijn spullen pas mocht komen halen als hij belde.
uit angst heb ik dat dan maar gedaan.
ondertussen zocht ik een weide en die vond ik gelukkig snel

eindelijk de dag dat hij belde !
die dag herinner ik mij nog glas helder.

het was al avond en donker toen we aankwamen.
mijn man en schoonouders gingen boven op onze zolderkamer waar we woonde alles ophalen.
en ik liep heel snel naar de stallen .
ik trok de grote poort open en ik zag NIETS !!!
allemaal waren ze weg.
alle zadels halsters hoofstellen die nog goed waren waren ook weg !
ik ben toen huilen en in paniek de hele wijde gaan afzoeken 3ha groot verdeeld over 3 stukken.
maar nergens een paard te zien .

ik ben naar boven gelopen naar mijn vriend en ook daar was alles wat met mijn paarden te maken had weg.
alle foto's en fotoboeken.
alle papieren en dierenarts boeken !
ik had dus niet geen paarden en geen foto's meer alleen mijn herinneringen !
wij zijn naar de politie gestapt maar die konden niets doen
diefstal onder gezinsleden bestaat niet !!!!!

ik werd ziek van het huilen moest spugen en ben meteen naar het ziekenhuis gebracht. ik was toen 12 weken zwanger.
van de arts pillen gekregen en het advies dat ik niet aan mijn paarden mocht denken maar aan de baby of anders was ik haar ook nog kwijt.

de volgende dag belde mijn vader trug ik heb de telefoon niet opgenomen .
op het andwoord apparaat stond dat ik hun koppen in het slachthuis mocht gaan zoeken .

een jaar heb ik dagelijks gehuild
het is nu 3 jaar geleden en nog doet het zo een pijn ik huil niet meer zo heel vaak.
wijn ouders zie ik trug en mijn moeder heeft me verteld dat alle paarden gewoon verkocht zijn en niet geslacht.
met mijn vader heb ik over de paarden nog niet gesproken ... uit angst denk ik , uit boosheid , uit verdriet.

ik mis mij paardjes elke dag nog en hun namen kan ik niet uitspreken of neerzetten op papier of op de pc.
ik noem hen altijd , mijn pony ,het springpaard,de fries die kleine shetlander (en die van mijn pa de witte , de bruine en het klein appaloosatje)

dat is mijn verhaal , mijn verleden , mijn vorig leven ...

nu heb ik 2 kindjes en weer 2 paardjes.
maar ze kunnen de leegte niet vervangen.
en ik zal ook nooit meer de oude worden ....

sorry voor de fouten maar tijpen en huilen gaat niet echt goed samen.
en ik wil het stukje ff niet overnieuw lezen .

**Geplaatst**: 31-08-09 10:57

Geplaatst: 31-08-09 10:57

Jeetje wat heftig zeg...Wil je moeder je je niet vertellen aan wie ze de paarden hebben verkocht? Misschien kun je ze viavia weer vinden en alsnog afscheid nemen?

**Geplaatst**: 31-08-09 10:57

Geplaatst: 31-08-09 10:57

Wat een naar verhaal :(:)

Kun je niet een advertentie maken, met omschrijving en gegevens zodat iemand ze misschien herkent en je ze nog eens kan zien?

**Geplaatst**: 31-08-09 10:59

Geplaatst: 31-08-09 10:59

het is vreselijk door op die manier zowel een deel van je familie te verliezen als al je paardjes ....

ik hoop dat ooit op een dag je ze ooit tegen komt

**Geplaatst**: 31-08-09 10:59

Geplaatst: 31-08-09 10:59

Getsie meid wat een naar verhaal. Kreeg tranen in mijn ogen zo onwerkelijk. Kun je niet een zoekactie op poten zetten zodat je e.e.a. misschien een plekje kunt geven?

**Geplaatst**: 31-08-09 11:02

Geplaatst: 31-08-09 11:02

He wat vervelend
Ik hoop dat je ze ooit nog weer vind
Heel veel sterkte toegewenst :(:)

**Geplaatst**: 31-08-09 11:05

Geplaatst: 31-08-09 11:05

Jemig meid, wat een verhaal..
Ik heb er geen woorden voor maar ik weet wel dat als dat mijn vader was geweest ik NOOIT, maar dan ook NOOIT meer 1 woord tegen hem zei, wat een L*L!!!Ik zou hem nooit meer willen zien en mijn wraak zou zeker zoet zijn!!! -:(-

Hij zou zelfs mijn kind niet mogen zien..

Maar ik vind het knap van je dat je het opgeschreven hebt hier en ik hoop dat dat enige opluchting geeft..mss kun je proberen of je ze via internet nog weer kunt vinden, zodat je ze mss nog eens op kunt zoeken..
Meid ik voel met je mee...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-09 11:12

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-09 11:12

ik weet war ze staan maar mijn vriend wil me er niet heen brengen.
ik zou werkelijk in storten .
ik zou er nooit meer weg gaan .
ze zijn verkocht (5 van de 7) aan mijn vorige baas een vreselijke man die niet goed is voor zijn dieren.
en die mij mijn dieren nooit zou trug verkopen of ik moet een smak geld ophoesten.
ik heb er 2 jaar gewerkt en in die 2 jaar heeft hij geprobeert mijn pony te kopen . zijn laatste bod was 3000 euro voor een pony die geen papieren heeft.
uiteindelijk zou hij alle 5 gekocht hebben voor 1500 euro (volgens mijn moeder dan toch)

mijn vader das een ander verhaal. ik zie hem nu een jaar weer . ik spreek er met hem niet over . als ik wat zou zeggen zou hij in staat zijn mij te vermoorden denk ik.
mijn moeder die luisterd ook alleen maar naar hem en ze heeft nooit mijn dieren willen verkopen. en zij heeft ook afgezien zonder mij en ze had het ook moeilijk mijn eerste zwangerschap niet te kunnen volgen.

en idd het lucht op het hier kunnen neerschrijven.
ik kan er met niemand over praten
want ik krijg geen zin gezegt van verdried.

**Geplaatst**: 31-08-09 11:18

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 11:18

dus je vriend weet dit alles en wil jou niet helpen om je oude paarden terug te vinden?sorry maar dan was dat allang mijn vriend niet meer als ik in die situatie had gezeten..verder zou ik mijn ouders nooit meer willen zien en alsnog opzoek willen gaan naar mijn paarden ondanks het allemaal heel moeilijk zal zijn..

wat een vreselijk verleden TS..heel veel sterkte..wat een rare mensen bestaan er toch op de wereld!

**Geplaatst**: 31-08-09 11:22

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 11:22

Kun je er zelf niet naar toe dan?
Op de fiets, bus, trein

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-09 11:32

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-09 11:32

jep dat zou ik kunnen maar met 2 kids is het moeilijk en ik ben bang dat ze me er met politie moeten komen ophalen dan.

en mijn vriend die doet het alleen maar omdat hij me graag ziet .en hij weet hoe ik zou reageren.

en mijn ouders dat zij ik in het begin ook
ik wil ze nooit meer zien, ik haat ze enz...

op een dag heeft ze me huilend opgebeld en me gesmeekt om weer met haar te praten en dat ze er zoveel spijt van had.
ik ben toen gezwicht.
als ze me niet had opgebeld dan had ik waarschijnlijk nooit zelf naar hen opzoek gegaan

**Geplaatst**: 31-08-09 13:51

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 13:51

IM ->> PP

**Geplaatst**: 31-08-09 15:22

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 15:22

Heeft je moeder ook mee gedaan met je paarden wegdoen?
Zonee, dan zou ik juist wel met haar weer contact maken en niet meer met je vader

Hoop voor je dat je er naar toe kan

**Geplaatst**: 31-08-09 16:11

Geplaatst: 31-08-09 16:11

Wat een verhaal!!!
Ik ben er echt niet goed van!!!
Wat erg voor je! x :(:)

**Geplaatst**: 31-08-09 16:15

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 16:15

Ik zou ook zwichten voor mijn moeder maar niet voor mijn vader!!
Ik zou alleen naar haar toe gaan als mijn pa er dan niet was..die kon van mijn part hardstikke d**dvallen..

**Geplaatst**: 31-08-09 16:18

Geplaatst: 31-08-09 16:18

Heel vervelend zeg.

Ik zou iig mijn vader nooit meer willen zien, het zou voor mij alleen maar herinneringen boven brengen. Ik begrijp van jou en je vriend dat jullie niet naar je paarden willen/gaan.

Als je wilt praten: mijn pb-box staat open

**Geplaatst**: 31-08-09 16:18

Geplaatst: 31-08-09 16:18

Jeej, wat heb jij veel meegemaakt!
Ik vind het best knap dat jij weer contact heb kunnen krijgen met je ouders nadat ze je dit allemaal hebben aangedaan! Respect hoor

Hopelijk vind je je oude paardjes terug!

**Geplaatst**: 31-08-09 16:25

Geplaatst: 31-08-09 16:25

Jeetje wat een verhaal, daar word je echt niet blij van zeg.
Wat een ouders, vooral je vader, die moeten ze laten opnemen.
Wat verschrikkelijk vooral van het paardje dat je gered hebt.
Heel wreed.

Sterkte nog.

**Geplaatst**: 31-08-09 16:31

Geplaatst: 31-08-09 16:31

Volgens mij is er maar een antwoord mogelijk: Jouw vader en moeder verdienen jou niet!!
God nog aan toe als je zo met je eigen kinderen moet omgaan.......
Veel sterkte gewenst en bedenk alsjeblieft dat je zelf kost wat kost een goede band met je kindjes krijgt!

**Geplaatst**: 31-08-09 16:36

Geplaatst: 31-08-09 16:36

jeetje,
wat een verhaal, wat gemeen ook..
en je ouders, die maken me nog t kwaadst,
lig hier werkelijk gewoon te janken om jou verhaal..
en dit is geen onzin!
vooral dat zinnetje, maakt me gewoon zo kwaad!

Citaat:
op het andwoord apparaat stond dat ik hun koppen in het slachthuis mocht gaan zoeken .

ik snap zeker hoe jij je voelt..geen fotos meer, helemaal niks..
wat erg, er zijn gewoon geen woorden voor..
die ouders, die verdienen je idd niet.

heel veel sterkte toegewenst Y;(

**Geplaatst**: 31-08-09 16:39

Geplaatst: 31-08-09 16:39

echt zo sneu voor je !
ik kan niks meer dan alleen maar je sterkte wensen .
als ik dit zo lees heb je het niet verdiend en je paardjes ook niet !
dat jullie samen zo eronder lijden ..
nouja het is altijd beter dat ze verkocht zijn dan naar het slachthuis ..
heeeelveelsterkte!

**Geplaatst**: 31-08-09 16:43

Geplaatst: 31-08-09 16:43

Wat erg zeg

Ik hoop dat je ooit je oude paardjes weer ziet en dat alles goed met ze gaat.
Mijn ouders zouden oorlog met mij krijgen als ze zoiets zouden doen..

**Geplaatst**: 31-08-09 16:54

Re: voor mij is geen afscheid kunnen nemen erger dan de dood.

Geplaatst: 31-08-09 16:54

Ik snap niet dat je nog met je vader spreekt na dit voorval.
En ik zou met je vriend praten of je ze toch niet een keertje kunt bezoeken. Misschien lukt het dan wel om wat meer afstand te nemen, want zo ga je er toch echt aan onderdoor.

**Geplaatst**: 31-08-09 18:02

Geplaatst: 31-08-09 18:02

Maar waarom heeft je vriend dan helemaal niks gedaan? Of inmiddels je man?
Hij had je vader toch tegen kunnen houden en kunnen zeggen waar ben je mee bezig?

Ook zeg je dan je weet waar je paarden staan.. Als ik jou was zou ik toch maar eens gaan kijken, je zegt zelf dat ze bij een man staan die ze niet goed verzorgd.. Nouja als ze er zo slecht bij staan kun je het aangeven bij de dierenmishandeling?

Het klinkt misschien overdreven maar als jij je paarden graag terug wilt is dat misschien een manier!

Als laatste wil ik je evengoed veel sterkte wensen, het is niet niks wat je hebt meegemaakt en ik vind het knap dat je je vader nog ziet.
Heel veel succes!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-09 22:35

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-09 22:35

JoycexLynn12 schreef:
Maar waarom heeft je vriend dan helemaal niks gedaan? Of inmiddels je man?
Hij had je vader toch tegen kunnen houden en kunnen zeggen waar ben je mee bezig?

mijn vriend is naar ons huis gegaan om wat spullen op te halen.
mijn vader heeft hem toen bedreigt met een mestvork /hooivork

JoycexLynn12 schreef:
Ook zeg je dan je weet waar je paarden staan.. Als ik jou was zou ik toch maar eens gaan kijken, je zegt zelf dat ze bij een man staan die ze niet goed verzorgd.. Nouja als ze er zo slecht bij staan kun je het aangeven bij de dierenmishandeling?

ze krijgen voer en hooi en zien er goe uit. maar het is wat hij er voor doet als ze ziek zijn.
paard met koliek gaat gewoon naar het slacht.
ik heb hem ooit een naald met spuit zien laten vallen . hij raapte die gewoon op uit het vuil en hop de naald in het paard zijn nek.
ook een merrie die al 3 !! dagen !!! aan het veulenen was daar heeft hij geen dierenarts voor gebeld met gevolg veulen dood en de merrie helemaal aan het rillen en beven.
ik was toen net die week met verlof anders had ik verdorie zelf een dierenarts gebeld

verder mercy iedereen voor de lieve woordjes.
ik wil wel heel graag mijn paardjes weerzien . maar ik ben bang dat ik daar weer aan kapot ga...
dit doet zo verdomd veel pijn .