
Ten eerste werden we van tevoren gebeld of we kwamen helpen met de stal leeghalen (paarden staan op houtkrullen), en de volle kruiwagens te legen op het maisland van de buurman.
De buurman zou namelijk de dag erop, of daarop (bleek diezelfde middag al te zijn


Dus Peter hard aan 't werk want ikzelf kon weinig uitvoeren.
Ik had de nacht voor mijn verjaardag (donderdag op vrijdag) een epilepsie-aanval gehad, en toen ik op mijn zij in bed lag viel ik bijna op de grond door 'het schudden van mijn lichaam'.
Toen is Peter half op mij gaan liggen om mij 'in bed' te houden (hij lag aan de andere kant.
Echter ik heb dus nu pijn in mijn borst aan de rechterkant tussen mijn ribben (wat wil je als er een man van meer dan 100 kilo op je ligt....

Maar goed anders was ik uit bed gevallen tegen de kast aan met alle gevolgen van dien. }>
Terwijl Peter hard aan 't werk was (de stal legen, meer dan tien kruiwagens geloof ik...

We hadden de zomerdeken klaar gelegd voor 's nachts en de winterdeken afgedaan.
Mevrouw was daar heel blij mee: meteen scheuren door de bak dat het een lieve lust was... "Ik loop hier in mijn blooooootje, mooi ben ik he?"

Maar goed, uiteindelijk mocht ze ff rustig stappen en weer terug in de wei.
's Middags echter werd ze er weer uitgehaald rond een uur of vier.
Ik was terug gekomen met mijn bijrijdster Marijke.
Marijke kreeg les van een leuke meid die wel eens bij ons op stal komt, Joeri. Cerise hoefde niet zo heel hard te werken want de conditie van Marijke is nog niet waar die wezen moet, maar dat komt binnenkort wel.
Ik vond de les heel goed gaan!
Tussendoor die dag hadden Peter en ik geshopt in de ruitershop.
Altijd leuk om te doen!
Ik was jarig geweest namelijk en we hadden een veiligheidscap van het merk Casco gehaald, met dat fluwelen spul op de kop en die 'airco'-gleuven erin (voor als het nog eens 40 graden Celcius wordt deze zomer

Na de les van Marijke ging ik Cerise op de weg uitstappen, Marijke die ging meelopen. Althans... dat was het plan....

Cerise's plan zag er anders uit, namelijk zo: de weg op, meteen een volte van 3 meter doorsnee en weer terug de oprit op.
Toen dat niet mocht werd ze wel wat onrustig.
De hele weg zat ze 'te klooien', te huppelen en stil te staan, ik was zeeeerr blij met die 'veiligheids'cap.

Als ik namelijk gedurende de chemokuur wat breek of zo.... duurt het dus 3x zo lang voordat het geheeld is. ALS het al goed heelt... Nou ja.

Aan het eind van de weg toch maar omgekeerd, ik voelde af en toe toch mijn ribbenkast weer, en rustig aan doen is dan beter.

Het liefst was ik naar de manege gereden en had met de springles meegedaan, maar ten eerste was er geen springles en ten tweede hou ik het niet uit om langer dan 5 min. te draven (een hijger aan de telefoon is dan niets i.v.m. mij, zo moe als ik dan ben).


Maar goed ik had ff gereden, in het mooooooie zonnetje, op een springerig doenerig paard (het leek heel wat).


Ach ja, die stralende lentedagen...

Peter kwam ons alweer gauw ophalen. Véél te gauw.
Voortaan gaat Marijke ook bij Joeri lessen en daar ben ik heel blij mee, want Joeri brengt het goed over op haar lesklanten en let veel op 'zachte hand, consequentheid en eerlijkheid t.o.v. je paard.

Nu heb ik nog zeker 50 euro aan verjaardagsgeld om uit te geven aan 'leuke' dingen.
Wat zal ik gaan kopen vandaag?
