Geplaatst Laat ik even bij het begin beginnen. Sinds kort heb ik een bijrijdpaard. Hij heet Nike, is een ruin van zeven jaar, draver, voskleurig, heel leuk beestje. Hij staat op een kleine stal in Pijnacker, vlakbij manege het Blauw Gele Vendel, waar we van de bak gebruik mogen maken. Ik rij hem twee keer per week en twee keer per maand heb ik privéles met hem. Tot zover allemaal leuk. Maar gisteravond…
Het begon al bij het poetsen. Ik was zo dom geweest om de poetsbox open te laten staan. Staat de jonge hond des huizes ineens voor me, met een bandagerol in z’n bek! Wel verdorie. SPETTER! Af, geef, laat los, neer, het maakte allemaal geen indruk. Spetter bleef enthousiast kwispelen; gaan we spelen?
Uiteindelijk dat ding terug gekregen, maar hij had er nog meer gejat. Hele erf afgezocht en ik heb er nog één terug kunnen vinden (zeiknat natuurlijk), de ander is echt vermist. Ondertussen was het alweer vrij laat en donker geworden, snel andere bandages uit de kast getrokken, opgezadeld, lichtshow om gedaan en naar de weg gelopen. Nike was superdruk, dribbelde alle kanten op bij het opstijgen, uiteindelijk met z’n kont naar de weg gezet en dat werkte beter. Bij de manege aangekomen wilde hij het erf niet op. Er kwam een auto aan, dus ik kon niet al te lang lopen rotzooien. Uiteindelijk Nike op een parkeerplaats gezet, auto voor laten gaan en het nog een keer (en nog een keer en nog een keer) geprobeerd. In de bak liep Nike weer te mekkeren, hij wilde absoluut niet voorbij een bepaald stuk. Bleek het de vlag te zijn die daar hing te wapperen. Heel eng natuurlijk!
Het rijden op zich ging nog wel aardig. Nike wilde eerst niet door de plassen heen, maar aangezien de hele bak daarmee vol lag, kon hij dat echt vergeten. Doorlopen! Daarna was hij best braaf, ging het koppie netjes naar beneden en was hij lekker voorwaarts. Hij deed echt weer z’n best. 
Het aangalopperen ging alleen voor geen meter, maar daar heeft hij ook nog veel moeite mee. Na zo’n drie kwartier deken omgefriemeld en zonder problemen teruggestapt.Daarna nog grote problemen problemen gehad met thuiskomen en toen was mijn 'rampenavond' voorbij. Morgen weer een nieuwe kans, dan loopt alles hopelijk wat soepeler!
)
Mistral trekt zich niets van die wind aan, maar het baasje wordt er wat zenuwachtig van, dat krijg je als je altijd hebt gereden op paarden die wegschoten van hun eigen scheet. 