Geplaatst Ik was al vroeg wakker en had veel zin in de rit. Het zonnetje scheen, dus wat wilde ik nog meer? (Nou ik weet nog wel wat, maar dat doet er nu niet toe
)Op stal aangekomen koppelde ik de trailer aan de auto en reed de auto alvast naar de parkeerplaats, zodat ik straks makkelijk weg kon rijden.
Renaat kwam er net aan gereden, alleen ze reed in haar eigen autootje zonder trailer. Oh nee hè? Dacht ik, de rit gaat toch nog wel door
Gelukkig zou haar vriend later komen met trailer. Fieuw was dat even een opluchting. Ik vreesde al dat de rit niet door ging.
Nadat we onze paarden klaar hadden gemaakt, laadden we ze in de trailer. Alleen moest Laiser nog even laten zien dat hij zich niet door één persoon niet laden, dus moest er nog iemand even achter hem aan lopen. (tja je moet wel je image hoog houden
)Maar gelukkig liep hij er toen zo in. Net toen de klep dicht was, begon in de wei naast de trailer een pony te rakken en te bokken, met als gevolg dat Laiser de trailer haast afbrak met zijn paniekerig gedoe. *zucht*
Maar goed eindelijk konden we vertrekken. We reden naar de Roestelberg en zouden daar de auto's en trailers parkeren en van daaruit de Drunense Duinen in gaan.
Gelukkig was de vriend van Renaat zo vriendelijk om even een handje te helepen met het zadel van Laiser. Die had al helemaal zijn nek erop gezet, want er was zo veel te zien
. Binnen een wip waren we klaar om te vertrekken. Allereerst moesten we dus een zandheuvel (de Roestelberg) op om verder te komen. Laiser had er duidelijk zin in en draafde vrolijk naar boven. (Ja maar als ze me ietsje meer ruimte had gegeven was ik dus echt wel naar boven geraced
, Wat was dat leuk zeg!)Bovenaan keken we zo over een groot stuk duin en bos uit.
(Ik was helemaal opgewonden. Jeetje wat was dit leuk spannend. Wat een goed idee van het baasje om mij hiermee naar toe te nemen.
Olly had me al verteld dat het alleen nog maar leuker zou worden. Nou ik had er zin in
Wel jammer dat ik nog niet meteen mocht gaan rennen, wat een ruimte had je hier zeg)Ik merkte een Laiser dat hij er heel veel zin in had. Hij werd helemaal opgewonden
. Na een paar honderd meter heb ik nog maar eventjes aangesingeld, want dat had ik nog niet gedaan. (En Laiser kon bijna niet stilstaan van de opwinding)Nadat we weg waren bij alle spelende kinderen en wandelende mensen zijn we wat gaan draven. (En Laiser leek maar één doel te hebben. genieten en je lekker uitleven
) Wat is dat mooi zeg! Om in de bossen van de Drunense Duinen te rijden en de geur van het bos in je neus te krijgen.
Na een tijdje werd het tijd voor een galopje. Nou ja -je. De heren hadden in de gaten dat dat naast elkaar galopperen wel heel erg leuk was. We lieten ze ook wat harder gaan dan een gewone arbeidsdraf, alleen vertaalden de heren dat naar :"Laten we eens kijken wie er wint
" Maar helaas voor de heren, kapten we dat al snel af en moesten ze even terug in stap om wat af te koelen.Na een tijdje gereden te hebben besloten we op de grote zandvlakte op te rijden. In galop naar boven en dan boven aan genieten van het uitzicht. Wat was dit mooi. Op mijn eigen stoere bink in zo'n mooie omgeving rijden en kunnen doen wat we wilden.
In stap reden we de vlakte op...
Oh ja dat was in het begin wel een beetje eng.
. Maar gelukkig vond mijn baasje het niet eng, want ze stuurde mij de vlakte op en stelde me gerust en was erg enthousiast over mij wat ik allemaal al deed vandaag. (Ja ik heb zelfs voorop gegaloppeerd en ben lange een heleboel enge boomstammen gegaloppeerd zonder te stoppen )Alleen toen wilde ze hebben dat ik in een vennetje ging staan met mijn edelde voetjes. Ja daaaaaaaaag
dikke middelvinger dan worden mijn voetjes nat en ik ben net bij de smid geweest.Olly heeft zich wel zo gek laten krijgen en is zelfs het vennetje overgestoken. Tot boven zijn knieën kwam het water, nou vraag ik je dan spoor je toch niet
.Maar ja, je kent mijn baasje. Ze wilde toch dat ik het probeerde. *zucht* mensen
Ik voelde even heel voorzichtig met mijn voetje....
......... IEKS!!!!!
Dat was nat! No way Baby daar ga ik niet in. (dacht ik), maar ja mijn baasje is wel erg lief voor me, dus ben ik uiteindelijk nog het water in gegaan, maar alleen tot mijn kroonrand hoor! Ja kom nou!Daarna hebben we nog wat over die uitgestrekte vlakte gestapt, maar volgens een paar jongens met zo'n hele grote vlieger moesten we toch terug richting het vennetje om terug te komen bij de Roestelberg.
Olly had de smaak te pakken en liep weer vrolijk het water in en zo naar de overkant. Ik had nog zo iets van ja daag
direct slaat de paniek toe bij Laiser en lig ik daar in het water. Maar ja, het was natuurlijk wel heel gaaf als Laiser er ook doorheen zou durven. Dus je snapt het al, ik deed alsof mijn neus bloedde en stuurde Laiser ook door het water. Na een korte tegenstribbeling liet Laiser zich toch overhalen en liep het water in. Dat was gek joh, normaal komt water altijd uit de kraan op uit de lucht, en als het dan op de grond ligt is het zo'n plasje van een paar cm.
Maar nu liep ik tot boven mijn knieën in het water. Brrr en het spatte allemaal omhoog
precies in mijn gezicht.En Laiser liep het hele vennetje door
De schat. Hij vond het eng, maar deed het toch maar .Renaat lag trouwens helemaal dubbel om de kop die hij erbij trok. Al dat water wat opspatte
.Daarna hebben we nog een stuk over de vlakte gegaloppeerd waar het zand niet mul was. En dat was me heerlijk
Laiser kreeg er steeds meer zin in en genoot met volle teugen Daarna weer heerlijk gestapt aan een lange teugeltje. Heerlijk relaxed.Na zo'n drie kwartier gereden te hebben dacht ik dat Laiser toch wel een beetje moe begon te worden. Nou dat had ik dus mis. Toen ik hem aandraafde wilde hij eigenlijk meteen weer weg in galop. Dus ik vroeg of Renaat nog een galopje wilde. En dat vond ze prima, dus gaf ik Laiser de hulpen voor de galop. Het was opdat ik hem rustig onder me wilde houden, maar als het aan Laiser had gelegen werd het weer een test om te kijken hoe hard je nu over zo'n pad kunt rennen.
Na een uurtje waren we terug bij het beginpunt van onze rit en waren we alle vier (zowel amazones als paarden) erg tevreden over de rit. Dit was voor herhaling vatbaar. Wat was dit leuk geweest. Heerlijk
Nadat we de paarden nog uitgestapt hadden op het grasveld waar de trailers stonden, werd het tijd om weer eens huiswaarts te gaan. En Laiser?
Die heeft zodra hij thuis weer in de wei stond, meteen al zijn wilde avonturen tegen zijn vriendjes verteld.
