Tegelijkertijd zie ik in de verte een bonte voorbij denderen, die wel erg veel verglijking toont met die tinker van mij. "oliebol", denk ik.. "ze zijn uitgebroken.."
Ik heb geloof ik mn record richting de paarden fietsen verbroken, maar hoe kunnen die twee nou daar komen, misschien heb ik me gewoon vergist. Dat is minstens zo'n 100 meter verder, maar wel weilanden van m'n oom. Dus ik kom daar aangefiets, bekijk de wei.. geen paard te bekennen.. Ik pak als een gek m'n halstertouw. Controleer de wei nóg een keer, is ook zo banketstaaf om te roepn dat ze weg zijn terwijl ze er nog zouden staan.. maar helaas; geen pony's.. ze zijn weg.. dus ik op zoek naar m'n oom, helemaal buiten adem. Kom ik m'n neef tegen "ze stonden hier op de werft, we hebben ze de polder ingejaagd" Pjew, ik wordt wat rustiger "maar we weten niet zeker of alle draden dicht zijn" ..ik hoop maar van wel, denk ik. Gelukkig dat ze ze terug hebben kunnen jagen, anders hadden ze op straat gezeten.
Dus ik, gewapend met halstertouw de polder ingelopen. Maar nog geen pony's te zien. Half lopend, rennend en struikeld kijk ik om me heen of ik ze misschien ergens zie. M'n kleren plakken aan m'n lijf en de zenuwen razen door m'n lichaam heen. Opeens zie ik iets wits.. zou dat Shakyra zijn? ..ik kijk nog eens goed.. nee, heb mezelf vergist, het is een wit pak in de verte.
Gelukkig, verzucht ik, daar staan ze. In de wei naast de paarden van een grote fokkerij schuin tegenover ons huis. Ik onder de draad door, en met moeite krijg ik Shakyra te pakken. Die dat gras wel erg lekker vind smaken


Ik heb daarna nog eens naar de draad gekeken, en daar staat nu het winter is, en de koeien van m'n oom binnen staan, geen stroom op.. en Daar heeft Shakyra gebruik van gemaakt en die is dus door de draad heen gestormd, tenminste ik neem aan dat zij het was.. heeft ze namelijk wel vaker gedaan. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen, en ik kan er achteraf wel om lachen, m'n oom waarschijnlijk iets minder
