



Daarna heb ik Raimaer op de wei gezet en die heeft echt genoeg van de drachtigheid. Ze stapt nog wat rond, maar een vreugdebokje heb ik al een tijd niet meer gezien en je ziet gewoon aan haar dat het zwaar valt. Ze eet ook haar brok niet echt goed meer, het gaat meestal wel op maar ze doet er lang over en hooi bevalt haar veel beter. Gelukkig zijn het de laatste loodjes, 19 maart is het veulen besteld
