
Dus, heel relaxt en zonder blikken of blozen, zijn Stella en ik langs werkende bouwputten gelopen, langs een drukke provinciale weg... mijn superknollie!!!!!!

Maar goed, na een paar keer af moeten stappen omdat Stella een houten bruggetje en een paar lege plantenbakken toch wel eng vond (waarom ze dat nou wel niet prettig vindt




Nog ff wat bijgekletst, maar toen vond Stella dat we wel genoeg geroddeld hadden over haar en haar vriendinnetje Tjody, dus we gingen, na fotomodel te hebben gespeeld

Thuis ik helemaal trots op mn westernpony. Ze was voor niks aan de kletter gegaan (na ja, behalve die (paar meter galop toen ze doorkreeg dat we naar huis gingen
