ik ben echt zo boos!

Ik heb leren rijden in Leeuwarden, de leewarder manege.
En na twee jaar ben ik dus verhuisd naar Houten.
Ik reed daar vaak op een hele leuke pony , ik noem hem maar even bliksem.
hij bokte heel vaak, en hij had ook wel veel streken.
Maar als je gewoon rustig deed, en niet bang was, was hij best wel lief.
Misschien juist omdat hij anders was, lekker wild voor een manege paard.
werd hij mijn lievelings paard.
met hem was er altijd iets te beleven.
tot mijn grote spijt moesten we toen verhuizen.
ik moest mijn vriendinnen achterlaten, en (dat vond ik nog erger) Bliksem.
Toen we in houten woonden wilde ik eerst niet meer rijden.
maar een paar mensen hebben mij toen overgehaald, en dat vond ik later toch wel fijn, want na een tijdje kreeg ik een nieuwe lievelingspony Harry.
hij leek best veel op bliksem, had ook veel streken, ging er vaak vandoor, en bokte op zijn tijd.
maar ik bleef toch nog wel aan bliksem denken.
met hem had ik tenslotte zo veel meegemaakt!
Na een tijd zou ik bij een vriendin van mij in Leeuwarde gaan logeren.
ik had er veel zin in, het was mijn beste vriendin en ik zou bliksem weer zien!
misschien kon ik zelfs wel gaan rijden.
Ik schreef haar een brief, waar ook in stond dat we misschien samen konden gaan rijden, en of ze bliksem voor mij kon reseveren.
drie dagen later lag er al een dikke brief op mij te wachten.
ik maakte hem open, en het was een hele leuke brief...behalve de laatste twee regeltjes: we kunnen helaas niet gaan rijden, want de manege is dan dicht.
Maar ik denk niet dat je het erg vind, want twee weken nadat jij weg was is bliksem geslacht...

ik bedoel hoe kan je nou zomaar een paard slachten omdat hij niet zon braaf paard is...
ik vind het echt vreselijk...
het is nu al een paar weken geleden, maar dat nare gevloel gaat niet weg.
want nog altijd was het mijn liefie...
ik hoop dat dat nare gevoel ooit weggaat, maar ik zal altijd aan je denken.
