Geplaatst 
Uiteindelijk heb ik een heerlijke trainingsrit gemaakt van ruim anderhalf uur. Retje was super te rijden, op drie vingers en mijn zit. Ik hoop dan ook van harte dat hij 23 maart in KWB ook zo lekker te rijden is en dan niet toevallig het knopje weer op 'ongeleid projectiel' heeft staan
. Heb een soort intervaltraining gedaan: steeds een kwartier draven en daarna terug naar stap tot de hartslag een bepaalde waarde had bereikt, en daarna weer een kwartier draven, etc. etc. Overigens was het geen straf om dik anderhalf uur over de Sallandse Heuvelrug te rijden met een laagstaand zonnetje, prachtig was het daar! 's Avonds heb ik de gemeten hartslagwaarden doorgenomen met Jantien (moddie van Medisch). In draf zit Ret wel wat boven de 'normale' grenswaarde van 100 bij arbeidsdraf (in het begin rond de 120, later rond de 105) maar dat komt ook omdat hij zich in draf nogal kan laten gaan. Als ik hem moet inhouden wordt hij alleen maar opgefokt, maar nu zat er een vrij vlotte ontspannen arbeidsdraf in, dus ik heb hem maar zijn eigen tempo laten bepalen. Zijn herstel was echter heel netjes: na een kwartier draven kost het hem 5 a 6 minuten om op 72 uit te komen en dat is een nette waarde voor een stappend paard. Ook de HF in galop was netjes in orde (rond de 140). Volgens Jantien hoefde ik me dan ook nergens zorgen over te maken: Retje is prima in conditie.
Na het laatste kwartier ben ik er naast gaan lopen. En hij liep zo braaf met me mee, gewoon los naast me door een woonwijk... Geen gestuiter, niet in m'n nek gesprongen, gewoon een super trainingsrit met een superbraaf paard (dat is wel eens anders geweest). Ben er toen wel weer op gaan zitten omdat ik niet al te laat weer op stal wilde zijn (ik was al twee keer verdwaald, zelfs de stalhouder nog gebeld voor de route), en bij aankomst op stal had hij 64 onder het zadel (was zonder ruiter al gezakt tot 50). Een rondje of twee uitgestapt tot 52 en toen was het wel weer goed.
Tot zover Kiwi Ka's belevenissen met de hartslagmeter. Binnenkort hebben we een trainingsrit in Arnhem, eens kijken wat die hartslag doet als Retje in een groep rijdt. Nu was ik alleen, ben alleen onderweg een Fjord tegengekomen en daar ging Retjes hartslag toch wel iets van omhoog
. Overigens ook grappig om te zien dat een sprint in rengalop en eentje in 'rendraf' dezelfde uitwerking hebben: in beide gevallen werd een HF van 196 behaald, maar toen ik hem terugnam zat hij vrij snel weer op 140 resp. 120.Het enige nadeel van dit ding is dat ik tot twee keer toe het signaal kwijt ben geweest doordat de electrode onder de singel door vloog (tijdens die sprints). Dat heb ik nu hopelijk opgelost door op beide elektroden aan de bovenkant een stukje klittenband te plakken.
En het mooiste is nog: het horloge is prachtig blauw en past dus perfect bij mijn wedstrijdoutfit!
