Rain heeft zo lang niet gelopen omdat hij last had van een hardnekkige keelontsteking. We hebben daarom vorig jaar besloten om hem eerst helemaal uit te laten zieken, en daarna heeft hij een weerstand verhogende kuur gekregen. Dat kostte allemaal aardig veel tijd, maar dat is hij wel waard!
Vandaag werd ons geduld beloond! Rain vertrok als een raket achter de startauto vandaan, Stuart nam hem zelfs maar iets terug omdat zo hard nou ook weer niet hoefde, en hij liep 1,7 seconde harder dan hij hoefde, zonder dat hij ook maar een beetje moe was. Na het stappen van de drafbaan naar de trailer was hij al weer helemaal op adem

Goh, ik ben echt blij, mijn Raintje weer helemaal gezond en topfit, en nu mag hij weer meedoen aan de koersen. Daar wachten we nog een paar weken mee, we nemen hem eerst nog een paar keer mee naar Duindigt om tussen de echte koersen door te werken en weer aan publiek, muziek en vlaggen te wennen, en dan gaat hij weer echt meedoen. Mijn kanjertje
