*lang verhaal!*
We zijn nu alweer 6 weken verder. Iedere dag aan het handje stappen, niks aan, maar ze blijft ontzettend braaf. Stapt nog steeds gewoon aan een slap hangend halstertouwtje met je mee, niks bitten, kettingen en muisjes, gewoon braaf zijn

De peesblessure aan haar voorbeen ging aardig de goede kant op, been werd steeds dunner en strakker, een mindere ontwikkeling was dat ze na 2 weken ongeveer heel raar begon te doen met haar linkerachterbeen. Een soort hanentred, alsof ze 1 transportbeschermer omhad, heel typisch

Vandaag dus weer naar Emmeloord geweest voor controle. Tuttebel wilde aanvankelijk de trailer niet in




In Emmeloord moesten we een dik half uur wachten (paard kan daar op stal, hoeft niet in de trailer te blijven staan, ideaal!) voordat we aan de beurt waren bij Ter Braake. Eerst even overal aan voelen, daarna wat heen en weer stappen en draven, rechtuit en op de volte. (Erg stijf na 6 weken alleen maar stappen, maar heel braaf, niks geen gestuiter, gewoon rustig draven, braaaaaaaaf!) En als laatste een peesscan maken, het haar op haar been was net weer wat aangegroeid

En zich weer super gedragen in die behandelkamer, geen kik geven, gewoon braaf stilstaan. Pasje naar voren, pasje opzij, waar wil je me hebben, ik werk wel mee. Top! Meisje dat haar kwam scheren dacht in eerste instantie dat ze al verdoofd was (standaardprocedure voor veiligheid van mensen en apparatuur) maar dat was dus niet zo, ze was uit zichzelf zo rustig! Uiteindelijk toch maar een "borrel"


De pees was wel al een heel eind verbeterd, maar het is duidelijk nog niet over, valt ook eigenlijk niet te verwachten na 6 weken al, maar je hoopt er stiekem toch op natuurlijk... Wat wel gunstig is, is dat de beschadiging maar heel gering is, maar weinig vezels beschadigd. Een echte verscheuring is het niet. Kreupel is ze er ook nauwelijks meer op.
Wat betreft dat achterbeen, hij heeft het helemaal nagekeken en klinisch is ze gewoon goed, geen vocht dat er niet hoort etc. Hij dacht eerst aan haken in de knie, maar dat is het niet. Ook niet kreupel, wel heel stijf en wat verkrampt, maar dat is niet vreemd gezien het 'werk' dat ze de afgelopen weken gedaan heeft. Ze heeft ooit een blessure gehad aan de kogel van dat been, het is niet zo dat die blessure weer opspeelt, maar daardoor is dat been toch kwetsbaarder. Waarschijnlijk is het een soort neurologisch reactie op de stijfheid in de spieren die ze krijgt door het stilstaan en doordat ze minder sterk wordt, want naarmate je langer met haar stapt wordt het beter. Hij vond het niet iets om je ongerust over te maken (al is het wel een rotgezicht!).
We mogen nu onder de man gaan stappen, rustig opbouwen in een maand naar een uur stappen per dag, extra stappen aan de hand erbij is altijd goed. Waarschijnlijk moet dat achterbeen dan wel weer wat beter gaan worden, dat heeft duidelijk veel beweging nodig. Het blijft een beetje een gok met die pees, of die die belasting ook aan kan, is wat goed is voor het ene ook wel goed voor het andere? Maar dat gewoon goed in de gaten houden of het niet dik wordt etc.. Over een maand telefonisch contact en dan eventueel wat drafwerk gaan opbouwen. Over 2 maanden weer scannen.
Er zit dus wel schot in de zaak, maar we zijn er nog lang niet. Ik ben erg benieuwd of dat achterbeen gaat verbeteren als ze weer wat meer, belast, gaat bewegen.