Wanneer zij er is dan.
Ik denk er over om het gewoon eerlijk te zeggen,maar ik weet dat ik dan een grote ruzie veroorzaak...
Een paar maanden geleden kreeg het vriendinnetje van mijn zusje Ferda
(zit ook op bokt) een pony.
Haar ouders hebben nogal wat geld,dus een leuke sportpony.
Dat meisje is zelf aardig verwend, (enig kind) en ze weet alles het beste van paarden,en als je iets zegt over haar pony word ze gelijk erg boos.
Ik noem wel een paar voobeelden:
Ze kwam naar mij toe,om te vertellen dat haar pony een nieuwe deken krijgt (ze heeft er al 5,maar daar hebben we het niet over)
omdat dat de deken die hij nu op heeft te klein is.
Want het dek (maat 185 voor een D pony) schoof steeds naar achteren...

Dat ding is veel te groot,dus dat zeiden we,en boos dat ze werd!
Ze verteld altijd dat haar pony beter is als de andere paarden op stal bij elkaar...
Haar moeder doodleuk tegen mijn zusje:
'We dachten er even over om jou voor onze pony te laten zorgen,maar achteraf doen we dat niet,want hij heeft nogal wat pit,echt een pony die erg hoog in het bloed staat,dus die kun jij toch niet aan.'
Terwijl die pony echt heel braaf is,en goed kan lopen,dus je hoeft maar een ophouding te geven en hij loopt aan de teugel.
Mijn zusje daarentegen rijd sinds kort ook op onze fjord,die echt moeilijk kan zijn,en er niet voor gemaakt is om netjes dressuur te lopen,
wat dus veel moeilijker is,maar het lukt haar wel,
ondanks dat Rinkja aardig moelijk is onder het zadel.
Dat zou dat meisje nooit lukken.
Btw,haar moeder heeft niks en weet niks van paarden.
Haar vader zit net op les,en hangt nu ook meteen de expert uit.
Mijn zusje moet altijd naar de stal wanneer zij ook gaat.
Want ze wil niet alleen fietsen,dus moet zij mee,ook als ze niet wil.
Maar ja,Ferda is ook niet gek,en als zij dus niet meer wil...ruzie.
Net als vanmorgen,ze belde op om te vragen of Ferda meeging.
Maar die zou eerst samen met mij voor de cavia's zorgen,dus dat zei ze.
Dat meisje werd boos,zei dat ze er aan kwam en gooide de hoorn er op.
En een paar minuten later stond ze voor ons.
Ik zei gewoon op een normale toon (al was dat erg moeilijk) tegen haar dat we nog even bezig waren en dat ferda dus nog niet mee kon,
en ze werd erg boos,begon te schelden en ging weer weg.
Altijd op stal worden wij afgekraakt en zij en haar pony zijn geweldig.
Ik hoef de naam van haar pony maar te noemen of ze word boos omdat ik me met haar bemoei,en ze weet alles zelf natuurlijk wel.
Laatst zei ze:'ik heb gisteren zo hard met hem gewerkt,dus ik laat hem vandaag lekker staan,hij heeft lekker vrij.'
Toen zei ik tegen haar dat ze hem dan beter niet vandaag in de box kon laten staan als ie gisteren gewerkt heeft,omdat dat niet goed is voor de spieren.
Ik wilde haar alleen maar helpen,maar ze was alweer boos,want ik moest me niet met haar bemoeien.
Mijn zusje en ik mogen geen lol hebben in de stal,want dan word ze boos op Ferda,en zegt ze:'Ik ben toch je beste vreindin?'
Meteen jaloers dus.
Ik baal hier echt enorm van,want ik heb gewoon geen zin meer om naar de stal te gaan.
Ik weet dat ik me er niks van aan moet trekken,maar ik moet letten op alles wat ik zeg en doe,omdat er anders weer ruzie is...
Zo nog een voorbeeld:
Ik zette Rinkja laatst buiten in de bak,en ik zei:
'Zo,dat is lekker he meissie,lekker los in de bak.'
Toen was ze ook boos,want volgens haar wilde ik daarmee zeggen:
'...wat zielig voor Leo (haar pony) dat hij nou niet naar buiten mag'
Hoe komt ze er bij,maar alles is dus verkeerd.
Iedereen op stal ergert zich dood aan dit meisje en de sfeer is echt niet leuk meer,terwijl het eerst altijd erg gezellig was.
Nog even voor de duidelijkheid,het is een kleine pensionstal,waar Rinkja staat,haar pony,en nog twee andere pensionpaarden.
En de paarden van de mensen die er wonen,oa *volcano* op bokt.
Ze is dus gewoon verwaand,en ze scheld Rinkja ook wel uit voor lompe fjord,en dat ze niks kan.
Terwijl Rinkja M dressuur kan lopen,en ik zonder zadel en hoofdstel alles met haar kan doen.
Iedereen ergert zich,en ik wil het eigenlijk wel gewoon tegen haar zeggen.
Misschien is dat het beste om het gewoon te zeggen,dat ze soms een beetje overdreven doet.
Maar dat krijg ik er toch nooit in,en dan zullen zij en haar ouders echt heel boos worden.
(na elke kleine ruzie belt haar moeder al weer op,om te zeuren tegen ons)
Dat meisje is elf.
Wat zullen we doen??? Met z'n allen eens een goed gesprek hebben,
of gewoon zo laten en geen aandacht aan geven?