Ik zal er heel snel even uitleg over geven.
Sinds ik ben verhuisd met de paarden. nu 3 maanden geleden al weer...
Ging het met Renske alleen maar slechter. Het ging niet al te best, maar er was nog op te rijden zonder te verongelukken.
Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik niet meer kon rijden zonder het plafon van heeeeeel dicht bij te zien.
3 kwartier alleen maar bokken en stijgeren. Aangezien ik in die tijd niet kon longeren om dat de grond te hard was, was de enige oplossing het rijden.
En zoals jullie wel kunnen indenken, werd ik door al dit geetter van haar wel bang....
Na 1.5 maand ben ik van club gewisseld, en naar de " stalclub" gegaan, waar tevens ook lessen worden gegeven.
In de eerste les ging het ook totaal fout.. ( eerste kwartier )
En daarna begon de les pas echt.
Ik heb nooit zo veel gehoord, van die kop afblijven voorwaarts rijden.
En uiteraard vond ik het 10 x niets.... wilde kunnen rijden niet alleen wat rond hobbelen.
Maar goed toch netjes geluisterd de dagen na de les. Inderdaad alleen voorwaarts gereden en van die "kop" afgebleven.
de les daarna was het al veel meer imo "rijden" Kon haar netjes naar de aanleuning vragen en tempowisselingen rijden.
Die weken daarna is ze alleen maar weer voor uitgegaan. Loopt nu ongeloofelijk netjes.
Zelfs mijn instructeur vallen steeds weer iedere les de ogen uit, omdat het met z'n sprongen voor uit gaat.
Maar 1 ding heb ik nu geleerd. Zonder les ben je nergens ook niet voor 2 maanden..... En ja... Ik gaf Renske de schuld... de tanden , was bezig om alle punten na te gaan waaraan het zou kunnen liggen.
Maar eigelijk lag het grootste probleem bij mij


Zoals ik dus al zei, het gaat echt mega goed nu..... weet ook wel dat er wel weer dipjes in zullen zitten... Maar zo ver zinken als dat ik een maand geleden had gedaan... hoop ik noooit meer te doen.