Kaja schreef:Schapen zijn vooral de dupe, dat weten we. Dat is triest, maar doet de schapenhouder er alles aan om ze zo veilig mogelijk te houden?
Waarom heeft iemand schapen? Omdat het een goedkope manier is om een stuk land kort en zo goed als onkruidvrij te houden. Een ram erbij en met vijf maanden nog meer schapen. Dat levert geld op. Een win-win situatie. Want laten we eerlijk zijn, iemand met liefde voor (bijzondere) schapen, investeert wel in een betere omheining. Het draait dus om geld, niet om liefde voor het schaap. En daar wringt de schoen van veel dierenrechten organisaties. Dierenleed kent vele vormen.
Ik kan me voorstellen dat dat bij individuele dierenrechtenactivisten wringt. Mensen die zich uit liefde en empathie voor dieren inzetten. Maar ik geloof absoluut niet dat deze gevoelens daar ook spelen bij de leiders van deze organisaties. Dat zijn mensen die net als sommige schapenhouders alleen nog maar oog hebben voor hun verdienmodel.
En er gaat uieindelijk veel geld om. Uiteraard in de vorm van subsidies, donaties en geld afkomstig van de postcode loterij. Hiervan worden dan weer reclamebureaus betaald die de campagnes bedenken en uitvoeren. En bedenk eens hoe slim Kofferman dit heeft aangepakt. Als bedrijf eerst de vegatarische slager en tegenwoordig plantaardige zuivel.
De anti reclames vanuit wakker dier had hij nooit en nooit mogen maken vanuit zijn comerciele bedrijf. Maar wel met behulp van een dierenrechtenorganisatie als wakker dier. En de reclame is nog eens gratis ook. Alles komt uit de zakken van donateurs.
Niko Kofferman is echt een briljant marketingstrateeg.