ikke schreef:Angst is een slechte raadgever en een lastige component bij het zoeken van een passend paard.
Wat je dan eigenlijk zoekt is een paard dat verantwoording neemt voor de ruiter, als in: als er iets te schikken valt, dan wel zodanig dat m'n mens niks overkomt. Dat is een eigenschap die je nooit in een advertentie zal terugvinden. Punt is hierbij dat het paard rekening met je moet willen houden; met andere woorden: wil het paard ook voor jou kiezen?
Als je een van die parden ECHT iets vind, ga er dan wat vaker kijken en rijden. Trek bijvoorbeeld een week uit om serieus met dat paard te werken, liefst onder leiding van de verkopende partij. Als je zo'n deal kunt maken, weet je in ieder geval dat de verkopende partij ook serieus is naar het paard en de kopende partij toe.
Helemaal mee eens, dat is ook wat ik graag zou willen het des betreffende paard toch een aantal dagen (liefst een week) te kunnen rijden.
Dat is ook de leer die ik getrokken heb bij het leasepaard, eerste keer was er helemaal niks loos! ZO braaf als het maar kan.
Maar de reden hoe erover gesproken werd , werd mij al snel duidelijk dat ie niet zo cool was.
Ik wil dus helemaal geen overhaaste beslissingen nemen, en paarden die erg ver weg staan zal ik niet snel heen gaan.
Ik wil het liefst gewoon een aantal keren kunnen komen om te proberen voor ik overga tot koop.
En het is niet zo dat ik heel angstig op het paard zit, het is vooral het opstappen wat bij mij een goed gevoel moet geven (daar het paard waar ik de breuk bij op liep als een rodeo ging bij het opstijgen), en ik heb gewoon geen zin in rilkikkers.