Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Dit oefende ik omdat Menke er graag in de binnenbak op wilde de eerstvolgende keer.
Gelijk overeind gevraagd, wat nog best moeizaam ging
Stomme clown!
Weer even een borstel erover gedaan en toen heeft ze 'm gezadeld. Wat echt al een stuk fijner gaat inmiddels!
En Fiëgo was het er niet helemaal mee eens, zag Menke aan zijn gedrag, maar hij bleef braaf staan dus heb 'm goed moeten belonen.
Menke zat me verdorie te vertellen dat ik gewoon relaxed kon zijn, terwijl zij daar zo zat.. En ja, het ging ook echt super. Dus hop, er weer af..



Daarna in de stalgang wilde ie 't ook op 'n lopen zetten. 
Ik merk dus weinig van m'n spanning, maar bij mij komt de klap duidelijk achteraf. Was kapot nadat ze weg waren, terwijl Menke bijna alles gedaan heeft
(en ze zei al de heletijd "Wat ben je sloom, Cher. Hop!", maar ik voelde me gewoon 'fit' en 'normaal')
. En het overwinnen van de eigen onzekerheid is een eerste stap naar het reduceren van due handleiding. Ik ben er zeker van dat het jou en Fiego ook zal lukken
Opstappen ging echt veel sneller dan ooit tevoren, terwijl hij dus ook kalmpjes bleef, dat voelde voor mij al heel goed aan. En dat goede gevoel bleven we er dan ook echt inhouden, want de stapjes naar voren waren al snel gemaakt en al gauw stapten we al kletsend op de volte rond.

Gelukkig zijn Menke en ik heel geduldig en positief ingesteld, dus de kleinste dingetjes hebben we hem flink voor beloond. Uiteindelijk de paar stapjes weer uit kunnen bouwen naar het op de volte aan de hand lopen. Daar kregen we dan eindelijk weer een beetje ontspanning en toen wilde Menke toch nog een beetje meer afstand tussen mij en paard. Toen ik hem langer liet, wat we heel geleidelijk deden, was hij ineens weg. Hij sprong naar voren en begon daar te hupsen op de plaats. Niet gemeen, want hij bokte of steigerde niet, maar echt ontiegelijk veel spanning. Dus goed stilgezet en gigantisch beloont voor het stilstaan en daar even goed gekletst en gewacht totdat hij weer wat durfde te ademen.
We passen ons van dag tot dag aan en we zien wel wanneer we verder kunnen.

net zolang tot hij ontspande. Op een gegeven moment brieste hij flink een paar keer en was het even goed, toen zijn we ook gestopt
Hij deed immers keurig zijn best en dat ie zijn spanning durfde los te laten met iemand erop vonden we weer heel knap!

prugelpiet schreef:Wat kijkt ie zo rustig en vertrouwd op die laatste foto![]()
Fijn dat je een nieuw zadel hebt
Vervelend dat het steeds zo wisselend is, maar wel super dat ie niet als een malle gaat rennen en bokken.
Joolien schreef:Wanneer ontwikkeld die spanning zich dan? Bij het opstappen al fo bij het moment dat je wegstapt?
Marein schreef:Wat een knapperd! Het opblazen van spanning als een ruiter op de rug zit, is herkenbaar. Dat zien wij ook. Maar als hij ook kan ontspannen met een ruiter op de rug, is toch ook al een stap vooruit, niet?
Wordt hij eigenlijk gelongeerd voordat Menke op zijn rug gaat zitten? Merk je daar al signalen van ontspanning of juist van opbouw van spanning tijdens het longeren zonder ruiter?
Vorige keer had ik zelfs te weinig tijd om hem voldoende te longeren, hooguit 10 minuten (dus zonder bijzet, want hij was nog niet goed warm) een beetje gelongeerd. Maar ik merk geen verschil tussen lang of kort longeren bij hem, als de ruiter erop gaat.
Ook zo, met mij in het midden meelopend, de hoefslag kunnen volgen op beide handen! 