IN HET HOL VAN DE LEEUW (uhm…wolf… )
Afgelopen vrijdagavond waren wij uitgenodigd om te vertellen over onze stichting bij een discussieavond van vrijwilligers van Staatsbosbeheer. Er was ook een spreker uitgenodigd die alle feiten rondom wolven in Nederland op een rij had (ja, echt!) en die daarbij ook uitgebreid de zorgpunten aanstipte.
Degene die ons uitgenodigd had, was in de veronderstelling dat onze stichting uit wolvenliefhebbers bestond. Nou, dat klopt ook wel, maar niet op de manier zoals men verwacht had. Dus wij pakten daar het stokje over, door te vertellen dat wij grote natuur- en dierenliefhebbers zijn en dat we de wolf een prachtig dier vinden. Maar dat wij als inwoners van wolvengebied de stichting hebben opgericht, omdat we precies dezelfde zorgen hebben, als de vorige spreker.
Er werd een beetje lacherig gereageerd op “inwoners van wolvengebied”. Men vond het woord “wolvengebied” wat uit het verband getrokken in de Nederlandse context, want hoe vaak zie je nou een wolf in Nederland??? Omdat de avond plaatsvond in het aardbevingsgebied bij Groningen, haakten we daarop aan. We maakten de vergelijking met hoe de zorgen en angsten van de Groningers regelmatig werden weggelachen door mensen die niet in het gebied wonen en door de politiek. Hoe zij niet serieus werden genomen. En dat ons, als inwoners van wolvengebied nu precies hetzelfde overkomt. Het werd ineens muisstil.
Daarna hebben we verteld waar inwoners zoal mee te maken hebben en welke invloed het heeft op het dagelijks leven en het levensgeluk. En hoe onze eigen dieren een heel stuk dierenwelzijn hebben ingeleverd nu we ze tegen wolven moeten beschermen.
Daarna kwam een schaapherder uit Drenthe aan het woord. De toehoorders werden steeds stiller.
Aan het eind van de avond hebben wij verteld over de Europese samenwerking die wij aan het vormgeven zijn, omdat wij er van overtuigd zijn dat er op Europees niveau gekeken moet worden naar beheer, geschikte leefgebieden voor wolven en nulstandgebieden. Om er voor te zorgen dat zowel de mensen, als de wolven een plek hebben waar ze veilig kunnen leven. Toen werd de stilte doorbroken met applaus. De vrijwilligers van Staatsbosbeheer waren het roerend met ons eens.
En zo blijkt het toch goed om je eens in het hol van de leeuw te wagen en op basis van feiten op een redelijke en begrijpelijke manier het verhaal van de wolven in Nederland te vertellen! Veel mensen staan er echt voor open, maar hebben geen idee en vormen hun mening op basis van wat ze toevallig lezen. Wij gingen met een goed gevoel naar huis.
Willen jullie ons steunen om dit soort werk te blijven doen? Dat kan via, bedankt voor je bijdrage:
https://whydonate.com/nl/fundraising/wijs-met-wolven#wolvencrisis #wijsmetwolven #informatie #vrijwilligers #staatsbosbeheer