Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-22 08:02

Geplaatst: 08-10-22 08:02

Ik heb maar even gegoogled, het kunnen wantsen of weegluizen zijn. Dat zijn vreselijk nare beestjes. Voor zover ik weet zit de hertenluisvlieg hier alleen op de Veluwe, maar ook daar is het een enorme plaag als ze bij je paard zitten. Overigens heeft ook daar niet ieder paard er last van. Hier worden de onbehaarde delen wel met Vaseline ingesmeerd, maar ik kan me voorstellen dat dat ook inbrandt in de zon.

Wat heerlijk dat het rijden met Prisca zo lekker gaat! Er komt een tijd dat je niet meer nadenkt over buurmannen die met ploegen bezig zijn, maar er gewoon heerlijk onbezorgd langsrijdt.

Ik heb er ook nooit aan gedacht dat ze met een vliegenkap op zoveel minder zouden zien, arme Prisca.

Leuk om voorzichtig weer iets met Callas te gaan doen en fijn dat ze rustiger wordt. Ze zal beginnen te snappen dat Prisca weer terugkomt als je haar meeneemt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-22 19:28

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-22 19:28

balance schreef:
[

$*\o/*$

rot dingen, dat zijn het![/quote]

Veldbloem schreef:
En ze kunnen ook lelijk steken

Jet schreef:
Ik heb maar even gegoogled, het kunnen wantsen of weegluizen zijn. Dat zijn vreselijk nare beestjes. Voor zover ik weet zit de hertenluisvlieg hier alleen op de Veluwe, maar ook daar is het een enorme plaag als ze bij je paard zitten. Overigens heeft ook daar niet ieder paard er last van. Hier worden de onbehaarde delen wel met Vaseline ingesmeerd, maar ik kan me voorstellen dat dat ook inbrandt in de zon.

Wat heerlijk dat het rijden met Prisca zo lekker gaat! Er komt een tijd dat je niet meer nadenkt over buurmannen die met ploegen bezig zijn, maar er gewoon heerlijk onbezorgd langsrijdt.

Ik heb er ook nooit aan gedacht dat ze met een vliegenkap op zoveel minder zouden zien, arme Prisca.

Leuk om voorzichtig weer iets met Callas te gaan doen en fijn dat ze rustiger wordt. Ze zal beginnen te snappen dat Prisca weer terugkomt als je haar meeneemt.

Right, ik heb er twee dagen over gedaan om jullie te begrijpen dat jullie niet begrepen wat punaises waren. Want ik begreep weer niet waarom ze gemeen staken. 8)7

Tja. 22 jaar in Frankrijk dan zijn sommige woorden zo gewoon geworden, lol.
Een punaise is inderdaad een wants. Alles soorten wantsen zijn punaises en de Fransen noemen ze bij de kleur. Dus we hebben er drie die het meeste overal voorkomen, de punaise verte, maar dat is erg verwarrend want in de winter is hij bruin en dan heet hij uiteraard punaise brune. Zie de twee bovenste foto's. https://lemagdesanimaux.ouest-france.fr ... naise.html En dan is er nog eentje, de punaise grise, maar ja, die lijkt net bruin, dus omdat het zo verwarrend is, is alles gewoon een punaise. We hebben ook nog een punaise rouge, dat is de 'gendarme' een klein roodzwart torretje die tientallen bijnamen heeft. Ik heb hem lang de Inka-tor genoemd omdat als ze paren ze een geweldig patroontje vormen dat op een Inka of Maya-patroon lijkt. LOL. Zie foto op deze link https://www.gerbeaud.com/faune/gendarme ... ,1378.html Afijn ze zoemen dus als een soort neerstortend vliegtuig, die bruine en groene en mijn hond wordt daar helemaal boos om.

Weer OT.
Callas wandelen. As if. Vol goede voornemens maar het gaat nooit als je denkt. Callas stond met Quarbonne bij de boxen, dus ik vond dat mooi uitkomen om haar alleen dan eerst eens mee te nemen. Ik roep haar en ze komt graag naar me toe, maar Quarbonne verzet geen poot en ze kan er niet langs. In plaats dat ze nou wacht, of hem bijt, duwt ze door, dat kan niet dat is veel te dun voor twee dikke buiken, paniekt en ramt zo het stopcontact van de muur. Daar stond spanning op uiteraard, dus gelijk de spanning eraf gehaald en Erwin kon aan het repareren en heeft het gelijk een meter hoger bevestigd. Maar het moment was voorbij, leek me niet slim.

Dus vanmorgen stond iedereen bij de boxen, ik denk ik neem de meiden samen mee op wandeling. Ze waren net uit het land omhoog gekomen om te drinken. Het is 30 graden dus men lust wel een slokkie, maar de dominantste, Pizza, die gaat eerst uiteraard. Callas wilde ook heel graag drinken, maar dan moet ze gewoon even op haar beurt wachten. Neuh, niet Callas. Gewoon ook haar neus in die drinkbak willen stoppen en dan hapt Pizza naar haar. Callas gillen en overeind komen en stoot haar hoofd tegen het dak. En ook daar is dan het moment voorbij.

Maar... daarstraks zo rond vijven zaten we aan het wijntje met een Frans vega-geitenkaasje met gemberjam en toost, kwijlen jullie al, de zon scheen, manlief was in een opperbeste stemming, alles was vandaag helemaal geweldig gegaan, dus ik vroeg of hij met mij mee zou willen wandelen. Ik op Pizza en hij wandelend met Callas. Dat was prima.

En het ging geweldig. De vraag was, schrikt Callas nog van dingen. Zo ja, schrikt Prisca dan ook. Of vice versa. We zijn op het rijveld begonnen en daar was alles prima en koek en ei. Soms ik voorop, soms Erwin voorop met Callas, meest samen naast elkaar en het was perfect. Een ministukje door het bos gelopen, ik voorop, Erwin met Callas wel voorop, ook alles goed. Toen liepen we nog een rondje om het huis. Daar is van alles veranderd want geulen, Pelle etc. Prisca gaf er niets om, Callas veranderde meteen, oren naar voren, kop erop. Ik tegen Erwin gezegd dat hij er totaal geen aandacht aan moest geven. Ging goed. Toen even laten grazen op een grasrijk stukje. Pizza helemaal into grazen en Callas, hapje kijken hapje kijken kijken hap onrust. Wat is dat toch bijzonder dat dieren zo ontzettend kunnen verschillen.

Terug naar de stallen zei ik, ik draaf even een stukje bij. Callas stapt namelijk 7km/u en Pizza 1km/u ;-)

En weet je nog die zadeltassen? Die zo rammelen. Waar Prisca niets om geeft. En Callas vroeger van verschoot. Nou, Callas vond het dramatisch lastig. Ik had expres haar hoofdstel mét bit in gedaan zodat Erwin meer te vertellen had en dat was maar goed ook. Ik ben nog drie keer langsgedraafd met Prisca met iedere keer hetzelfde resultaat. Callas vindt dat een dramatisch geluid en moet daar van verschieten.

Afgesloten met gewoon samen nog een rondje in stap en dat was weer goed. Ik wilde het niet te lang doorzetten, want Callas is duidelijk niet goed op haar been en iedere keer verschieten zal het geen goed doen.

Ik vond het een zeer bijzondere ervaring. Toen we op het rijveld waren was ik erg weemoedig naar die goeie ouwe tijd met Callas. En als ze dan redelijk stapt dan heb ik weer een glimpje hoop. Als ze dan naar beneden stapt en ze toont zo niet rad, dan denk ik, dat gaat het niet meer worden. Dan moet ik echt wat wegslikken. Aan de andere kant vond ik het geweldig om met zijn viertjes zo te wandelen, dat vond ik genieten. En de domper en bevestiging met het verschieten van O ja, dat is Callas. Positief uiteraard is dat Prisca nergens van opkeek, alles best vond, nergens van schrok en ze wel aangaf dat ze het wel fijn vond om achter Callas te hangen. Voorop is ook goed, maar niet hoeven nadenken is beter...

We hebben zo veel mogelijk gefilmd, dus of ik maak er een apart filmpje van of het komt in het filmpje morgen. Inclusief verschieten.

**Geplaatst**: 08-10-22 21:41

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 08-10-22 21:41

Wat een narigheid dat Callas nog steeds zo kreupel is, had dat ondertussen niet al ietsje beter moeten gaan?
En irritant dat geschrik van haar om niets, zo kan je toch nooit meer lekker ontspannen rijden. Gelukkig is Prisca wel lekker cool in het hoofd.

**Geplaatst**: 08-10-22 21:45

Geplaatst: 08-10-22 21:45

Die groene wants die naar bruin verkleurt in de winter hebben we hier ook, hier wordt het de stinkende wants genoemd. Als hij in de verdediging gaat geeft hij een vreselijk stinkende geur af. https://nl.wikipedia.org/wiki/Groene_schildwants . Ik heb hem gelukkig niet in huis gehad, maar af en toe lees ik er wel over van anderen. Maar die steken toch niet?
Onwijs grappig dat jij niet snapte welke punaise bij ons gebruikelijk is

.

En wat gaaf, jullie uiteindelijk na alle perikelen met zijn viertjes op stap. Wie weet als jullie dit wat vaker doen, dat Callas toch gaat inzien dat schrikken niet zo nodig is.
Wel naar dat ze dan weer slecht loopt heuvelaf. Ik denk niet dat je er ooit nog prettig op kan rijden, je weet dat ze niet echt goed op dat been is en dat verandert naar mijn idee niet meer voldoende daarvoor. En tof dat Prisca van dat schrikken niets maakt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-22 09:13

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-22 09:13

Tinka schreef:
Wat een narigheid dat Callas nog steeds zo kreupel is, had dat ondertussen niet al ietsje beter moeten gaan?
En irritant dat geschrik van haar om niets, zo kan je toch nooit meer lekker ontspannen rijden. Gelukkig is Prisca wel lekker cool in het hoofd.

Jet schreef:
Die groene wants die naar bruin verkleurt in de winter hebben we hier ook, hier wordt het de stinkende wants genoemd. Als hij in de verdediging gaat geeft hij een vreselijk stinkende geur af. https://nl.wikipedia.org/wiki/Groene_schildwants . Ik heb hem gelukkig niet in huis gehad, maar af en toe lees ik er wel over van anderen. Maar die steken toch niet?
Onwijs grappig dat jij niet snapte welke punaise bij ons gebruikelijk is .

En wat gaaf, jullie uiteindelijk na alle perikelen met zijn viertjes op stap. Wie weet als jullie dit wat vaker doen, dat Callas toch gaat inzien dat schrikken niet zo nodig is.
Wel naar dat ze dan weer slecht loopt heuvelaf. Ik denk niet dat je er ooit nog prettig op kan rijden, je weet dat ze niet echt goed op dat been is en dat verandert naar mijn idee niet meer voldoende daarvoor. En tof dat Prisca van dat schrikken niets maakt!

Hi Tinka en Jet, De ene da zei in mei geef haar een half jaar rust, dat is tot nu dus, maar ik heb geen hoop. De andere zei, zet haar een jaar op rust, neem er een veulentje bij en ga haar gebruiken als fokmerrie. Maw rijden kan niet meer. Dit is een blessure die niet meer over gaat. Daarom is het ook zo 'devastating' voor mij. De pees is afgescheurd en heeft een stukje van het sesambeentje meegenomen. De pees heeft zich waarschijnlijk op een verkeerde plek (omdat dat botje afgebroken is) weer vastgehecht. Als je de echo's ziet, dan zie je dat het veel lager zit. Het was niet operable zei de 1e d.a. De 2e d.a. die nuchtere/botte vrouw die zei rijke mensen stoppen er veel geld in in poedertjes (wat niet gaat helpen) en arme mensen zetten haar een jaar weg. Dus qua tijd zou het nog kunnen zijn dat het over nu een half jaar of langer beter gaat. Het is niet erg dat ik niet meer op Callas kan rijden, wat ik wel erg vind is dat ze kennelijk nog steeds pijn heeft. Zodra het ook maar iets naar beneden helt loopt ze echt kreupel. Als ze omhoog loopt of op een plat vlak is ze niet regelmatig tot niet rad, maar een leek zal dat niet zien. Dus het is vanaf het allereerste begin dat ze zo vreselijk kreupelde ook in stap, wel een heel stuk verbeterd, maar ik denk niet dat het over gaat. Daarbij had ze dus ook overal in haar voet en kootholte artrose. Dat helpt ook niet natuurlijk. Al die peesjes glijden dus over die ruwe randen, dat is ook pijnlijk.
Dus de hoop om weer echt op haar te kunnen rijden is er niet, maar als we dan zo met haar door het rijveld lopen, dan is er die valse hoop.

Maar goed, Prisca is erg lief en niets boeit haar. O ze kijkt wel, van hé nu staat die Pelle ineens anders, maar ze vindt het niet boeien. Ze wil ook graag snuffelen aan dingen die ze niet kent, ook prima, dat doet ze en dan mag ze ernaast eten, helemaal goed. Maar Callas blijft een muts. Ze is enorm extrovert en iedere prikkel reageert in een superheftige reactie. Dus bijv dat samen drinken wat niet ging, hop gillen en omhoog. Prisca draven en het gerammel in mijn zadeltassen verschieten. En dat is altijd zo geweest. Iedere prikkel is aanleiding tot een actie/reactie en als er te veel prikkels achter elkaar komen, vlucht ze.

Dus ik ben blij en treurig. Blij om Prisca en treurig om de bevestiging te zien dat Callas zo verschiet. Afijn, we zullen nog wel meer zo gaan wandelen en ik weet dat ze went aan enge dingen. We gaan het zien.

Jet, die punaises stinken verschrikkelijk naar foute waspoeder. Je wilt ze ook echt niet doodmaken, dan stinkt je kamer echt lang. Ik vang ze af met een glas en een kartonnetje en dan hup naar buiten. Die stank is ook de reden dat mijn oude reutje zo de pest aan die beestjes heeft. Hij heeft er eentje gehapt een keer, ja fout, dan heb je dagenlang, denk ik, zeeppoedersmaak in je mond, dus daarom blaft hij nu zodra hij er eentje hoort.

Afijn, ik hoop vandaag weer een filmpje af te krijgen, maar we gaan ook picknicken even weg met de auto en de honden, want het is heerlijk weer.

**Geplaatst**: 09-10-22 10:23

Geplaatst: 09-10-22 10:23

Oh wantsen gatver. Wij hebben die hier op de frambozen zitten, zo goor want die smaken daar dus ook naar als je pech hebt.

Ik heb hier ook nog de bladpootwants (of zoiets) zitten, het is gelukkig wel minder als het eerste jaar dat we hier woonden, toen kon ik elk uur een bodempje verzamelen in mijn yoghurt emmertje binnen in huis en aan de buitenkant van de ramen

Hier gaan ze dus de kachel in, buiten zetten doe ik niet meer, daarvoor zijn het er gewoon te veel, vieze stink beesten. Ze zijn ook zo dom, vliegen gewoon tegen je aan. Ze zijn dan wel weer makkelijk te vangen...

**Geplaatst**: 09-10-22 11:59

Geplaatst: 09-10-22 11:59

Oh, ik snap helemaal je gevoel hoor voor wat betreft Callas, je had je leven met en vooral voor haar heel anders voorgesteld.

En ja, ik snap je oude hond nu helemaal, dat hij het niet heeft op die vreselijk gore stinkpunaises!

Fijn lekker even op pad met de honden als het heerlijk weer is, veel plezier!

**Geplaatst**: 09-10-22 15:21

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 09-10-22 15:21

Wij hebben heel veel gendarmes dit jaar. Vorige week nog met z’n tweeën naar staan kijken hoeveel het er waren. Ik ben er net nog naartoe gelopen om te kijken of ze er nog zaten en wat schetst mijn verbazing , ze zijn weg.
De meeste insecten hebben een belangrijke functie in de gehele keten. Heb je er het ene jaar veel dan kan het zomaar zo zijn dat je ze het jaar daarna niet of minder ziet. De natuur hersteld vanzelf maar daar moet het wel de kans toe krijgen.
Ik vind de natuur geweldig hier in Frankrijk en geniet daar nog steeds iedere dag van. Het zou niet eens bij me opkomen om een bakje met wantsen te verzamelen en die in de kachel te gooien. Raar .

**Geplaatst**: 09-10-22 16:50

Geplaatst: 09-10-22 16:50

Sorry voor de flauwe punaise grappen, Monique! Gelukkig kon je er wel om lachen. :(:)

Wantsen ken ik helemaal niet, en zo te lezen mis ik er ook niks aan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-22 17:10

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-22 17:10

Hi allemaal, nog even snel over de punaises. Flauwe grappen waren niet flauw, vooral blijven doen! Die rode wantsen komen niet in huis. We hebben er altijd tientallen bij het stoepje, net toen we thuiskwamen ook krioelde het er weer van. De groene zien we ook nauwelijks binnen en de grijze komen per ongeluk met het stookhout wel eens mee. Dan worden ze ineens wakker en dan zit er af en toe eentje in de keuken. Als er een diertje met het hout mee verbrand wordt, gaat dat per ongeluk. Ik ben zelfs zo'n muts dat als ik een blok in de kachel doe en ik zie een spinnetje rennen, dat ik hem er nog uit probeer te vissen. Dus nee, expres een dier doden, zelfs een insect doe ik niet. In de zomermaanden kan Erwin zich af en toe niet beheersen als er te veel vliegen zijn, dan gaan ze de stofzuiger in. Maar verder doden we zo min mogelijk, ook zo min mogelijk indirect en zeker niet expres. Maar goed, daar zijn andere discussies voor op bokt.

De picknick aan het 'meer' vandaag was lekker en gezellig, maar er was bijna geen water. Vorig weekend ook naar zo'n meertje geweest ook erg veel minder water, dat meer staat op het filmpje van vandaag. Callas en Prisca en wandelen en verschieten staat ook in ditzelfde filmpje.

https://youtu.be/wdwmpUVNwKE

**Geplaatst**: 10-10-22 18:23

Geplaatst: 10-10-22 18:23

Weer genoten van je filmpje

Wat is het toch jammer dat Callas zo schrikkerig is
Misschien dat het ooit nog verbeterd en kan ze mee als handpaard
En wat mag je in je handjes knijpen met die brave Prisca
Ik vind het niet leuk merk ik als je haar Pizza noemt
Net alsof je haar plaagt en dat verdiend ze niet..hahahaha let maar niet op mij hoor...is een tic van mij....

Ik blijf volgen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-10-22 18:36

Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-22 18:36

vopo914 schreef:
Weer genoten van je filmpje

Wat is het toch jammer dat Callas zo schrikkerig is
Misschien dat het ooit nog verbeterd en kan ze mee als handpaard
En wat mag je in je handjes knijpen met die brave Prisca
Ik vind het niet leuk merk ik als je haar Pizza noemt
Net alsof je haar plaagt en dat verdiend ze niet..hahahaha let maar niet op mij hoor...is een tic van mij....

Ik blijf volgen

Je bent té lief. Je hebt gelijk ik zal haar niet meer plagen met die naam. Ze is ook al heel veel afgevallen, dus ze wordt vast nog minder dik. Vandaag staan ze op vers gras in het rijveld. Het gras groeit weer lekker nu het minder brandt. Wel grappig, Callas had vanaf de verte al door dat er wat veranderd was aan het schrikdraad en ze ging gelijk kijken en toen ze doorhad dat ze het rijveld op kon, aarzelde ze geen seconde, hop in draf erheen. Prisca is veel meer layed back en stapte op haar gemakje erheen, dat gras loopt heus niet weg hoor. Zo grappig die twee absoluut tegengestelde karakters. En ja idd ik ben enorm blij met mijn comtois. Ben erg blij dat ik voor dit karakter ben gegaan.

Ik ben iemand tegengekomen, een Engelsman hier, die sportfotograaf is, maar het ook wel wilde proberen eens mooie foto's te maken van de paardjes. Het is de man van de oppas, en hij maakt van haar paard ook foto's, dus ik ben benieuwd.

Weet iemand hoeveel je moet betalen voor een fotosessie? Gaat dat per foto of per uur?

**Geplaatst**: 10-10-22 21:38

Geplaatst: 10-10-22 21:38

Vopo, ik noem Prisca in mijn berichten ook geen Pizza hoor, fijn dat MO het nu ook niet meer doet! Ik voe eigenlijk wel hetzelfde als jij met die nickname.

Gaaf om echt mooie foto's van je koppel te krijgen! Volgens mij zitten hier de meesten tussen de € 50,00 en € 100,00 per sessie, waarbij je dan 3 foto's gratis krijgt en de rest moet betalen. Hoeveel je dan daarna per foto betaalt durf ik niet te zeggen, ik heb er nooit het geld voor gehad on het te doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-10-22 22:08

Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-22 22:08

Jet schreef:
Vopo, ik noem Prisca in mijn berichten ook geen Pizza hoor, fijn dat MO het nu ook niet meer doet! Ik voe eigenlijk wel hetzelfde als jij met die nickname.

Gaaf om echt mooie foto's van je koppel te krijgen! Volgens mij zitten hier de meesten tussen de € 50,00 en € 100,00 per sessie, waarbij je dan 3 foto's gratis krijgt en de rest moet betalen. Hoeveel je dan daarna per foto betaalt durf ik niet te zeggen, ik heb er nooit het geld voor gehad on het te doen.

O, dat is best wel heftig veel geld. Als dat per paard is, oeps! Ik heb het min of meer al toegezegd, maar weet geen prijs. Toch nog maar eens voorzichtig vragen.

**Geplaatst**: 11-10-22 15:41

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 11-10-22 15:41

Ergens natuurlijk ook wel een dubbele bevestiging dat Callas eigenlijk niet zo is gemaakt voor dat avonturen :(:)

Als ze zelfs met haar kudde telkens zo heftig reageert. Hoewel die expressie natuurlijk grotendeels in haar zit vraag ik me dan toch altijd af hoe happy een paard daar zelf mee is.
Ik zit nu met mijn paard een beetje in dezelfde situatie (maar dan zonder blessure gelukkig haha), en ookal lijkt het mij fantastisch om samen op avontuur te gaan vraag ik me steeds meer af of hij daar echt gelukkig van wordt, of dat ik me beter kan vermaken in de bak (wat ik gelukkig als dressuurmuts ook heerlijk vind hahha).

Des te meer weer een bevestiging wat een geluk je nu hebt met Prisca

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-22 17:51

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-22 17:51

Cera_D schreef:
Ergens natuurlijk ook wel een dubbele bevestiging dat Callas eigenlijk niet zo is gemaakt voor dat avonturen
Als ze zelfs met haar kudde telkens zo heftig reageert. Hoewel die expressie natuurlijk grotendeels in haar zit vraag ik me dan toch altijd af hoe happy een paard daar zelf mee is.
Ik zit nu met mijn paard een beetje in dezelfde situatie (maar dan zonder blessure gelukkig haha), en ookal lijkt het mij fantastisch om samen op avontuur te gaan vraag ik me steeds meer af of hij daar echt gelukkig van wordt, of dat ik me beter kan vermaken in de bak (wat ik gelukkig als dressuurmuts ook heerlijk vind hahha).

Des te meer weer een bevestiging wat een geluk je nu hebt met Prisca

Callas is Callas. Er zou misschien een werkwoord gemaakt moeten worden, Callassen. Neem nu vanmorgen. Wij zijn met een hek bezig en het was beter als ik de paarden even op het plateau voor de boxen zou zetten. Poupette en Quarbonne staan er al lekker makkelijk. De grote meiden waren dichtbij, dus ik pak Prisca bij haar vliegenkap, die loopt rustig mee. Callas komt erachteraan. Poupette besluit ineens Prisca eng te vinden en wil weg. Dat wil ik niet want ik heb ze net allemaal mooi op het plateau. Dus de twee grote meiden lopen door, Poupette wil er voor uit de weg, ik wil Poupette tegenhouden en ik roep heel hard NEE tegen Poupette die dit juist als een uitnodig aanneemt om keihard mijn richting op te rennen, tegelijkertijd komt het NEE enorm binnen bij Callas die ook nog eens Poupetje hoort trippelen en die draait zich ook om en jawel dat kan, gaat in galop het plateau af richting mij. Daar staat echter nog een Prisca tussen en die gaat echt niet op zij. Dus Callas ramt door, spurt het plateau af, ramt hierbij twee schrikdraden finaal stuk en gaat een eind verderop staan kijken. Ik doe geen poging meer om ze op te sluiten, we werken wel om ze heen.

Maar ik ga wel kijken of Callas geen blessure heeft door het schrikdraad. Nou dat niet, iets met dikke sokken, maar wel is ze kennelijk met haar heup tegen de muur gekomen en heeft een fikse schaafwond. Ik ga zinkzalf halen en ik ga dat op haar wond doen. Vuistgroot by the way. Dat vindt ze niet leuk dus ze loopt weg, ik had geen halster gepakt, ik loop mee en blijf het erop smeren. Geeft ze me een kontje!!! Dat mag dus echt niet, dus nu ben ik boos op haar met een grote FOEI. Na Ho, deed ze dan wel netjes ho en toen met de ene hand een tietjesknuffel gedaan en met de andere smeren. En dan is ze net een hond. Ze blijft me volgen, waar we werken, schrikdraad ligt daar, maakt niet uit, Pelle, boren, alles blijft ze bekijken en ze komt ook duwen om een knuffel zowel bij mij als bij Erwin. Kijk, dat is Callas. Ze is enorm extrovert en waarschijnlijk hoog gevoelig.

En ik weet wel zeker dat ze de ritjes in ons vorige dorp erg leuk vond. Want iedereen kwam met haar praten en aaien en dat vond ze heerlijk. En ook de bosritten en avonturen was ze altijd erg voorwaarts, zonder neiging om naar huis te gaan, dus ook dat vond ze best wel leuk denk ik. Maar zodra er een keer iets was geweest wat haar bang maakte, dan was het niet leuk meer.

Werken in een manege daar ben ik met haar dus niet aan toegekomen. Ik had een klein plat stukje in het vorige huis waar ik kon trainen, maar daar was altijd die enge hoek. Hier hadden we het rijveld voor haar gemaakt, maar nu is ze kreupel. En boy wat verschilt dat van dag tot dag zeg, enorm. Vandaag was het weer puinhoop.

Prisca heeft vandaag ook een paar dingen gedaan die ze nog niet gedaan heeft, bij Erwin een knuffel komen halen en mij helemaal van onder tot boven besnuffeld. En toen ik haar groomde, ging ze bijna terugroomen. Progressie. Ik ga haar zo rijden. Het is nu nog te warm om tien voor zes, maar straks is het beter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-22 17:39

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-22 17:39

Vanmorgen was Prisca errug voorwaarts. Ze wist steeds zeker waar we heen gingen en was dan erg zo van: als ik nu flink doorstap, dan ben ik sneller weer thuis. En ik veranderde telkens de route en dan is het net een tomtom, hahaha, omplannen en weer snel gaan. Wat ze dan weer helemaal niet van me begreep is dat ik halverwege de rit een rondje in het weiland stapte en we precies dezelfde weg weer teruggingen. Daar had ze helemaal geen zin in, totdat haar TomTom het omgepland had en toen wilde ze hard harder hardst. Jippie we gaan naar huis. Maar ja, berg op gaat zwaar dus dat gaf ze gauw op, maar ja toen moest ze van mij toch nog een paar galopsprongen doen. En zo, 'overleggen' we telkens wat we gaan doen.

Ze mag vaak rusten tussendoor en ze mag ook grazen. Vind ik gezellig, gewoon lekker samen staan en ik geniet van de stilte en de omgeving, maarrrr ze mag pas gaan eten wanneer ik het toe sta, door het commando 'toe maar'. We hebben een moment gehad, waar ze wel zeker 30 keer, niet overdreven, probeerde om zelf te gaan eten. Dan laat ik haar tegen het bit aankomen en ik zeg HO. En uiteindelijk deed ze HO zonder te willen gaan eten en na eventjes mocht ze met 'toe maar' dan toch eten. Feestje!

Voor mij ook een feestje. Het is zó geweldig, je paard te kunnen pakken en te gaan rijden en zo te kunnen genieten. Zo moet paardrijden zijn. Ik hoop dat Prisca het ook leuk vindt. Ze vindt sowieso de koekjes onderweg een feestje en mogen grazen is altijd feest, want in hun eigen land staat weinig.

**Geplaatst**: 12-10-22 17:54

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 12-10-22 17:54

Hier word ik al lezer blij van

.

**Geplaatst**: 12-10-22 21:05

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 12-10-22 21:05

Lekker bezig samen! Super leuk! Kan me niet voorstellen dat ze er niets aan zou vinden hoor, daar hoef je volgens mij niet aan te twijfelen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-22 13:37

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-22 13:37

Hi all en Balance en Lucia, Prisca is erg lief. Ze vindt dicht bij huis zijn wel leuk, want ze kiest er zelf wel voor om naar huis terug te gaan als ik de keuze geef, alleen vreemd genoeg neemt ze niet altijd de kortste weg naar huis. Maar wel de makkelijkste. Ook weer zo'n grappig verschil tussen die twee meiden. Callas zou dwars door het bos, door struiken, maakt niet uit naar huis gaan als dat het korste was, en in galop. Prisca zigzagt zelfs door het weiland als ik erop zit en ik haar laat kiezen, om zo een makkelijkere weg de berg op te nemen, die uiteraard veel langer is. LOL, het laatste is voor mij wel een stuk leuker. Gisteren was ik echt verbaasd hoe Prisca zelf een haarspeldbochtroute met mij erop in het weiland uitzocht om de steiging te verminderen. Er liep geen pad al of iets dergelijks, dit verzon ze echt zelf ter plekke of haar instinct gaf het haar in dan uiteraard.

We zijn wel weer een meter omlaag gezakt in een schriksprong. Net als Callas en waarschijnlijk ieder levend wezen, als je met aandacht heel erg geconcentreerd bij 1 bent, dan schrik je je te pletter van 2. Gisteren renden er twee reetjes voor Prisca en mij uit en daar werd ze wel opgewonden van. Ik geloof als ik het gevraagd had dat ze er in galop achteraan had gegaan. Maar ze bleef ze nastaren en in de struiken naast ons was er iets van 2. HELP, dan zakt ze echt door haar voegen. Ze gaat niet rennen gelukkig en ze verschiet niet opzij, en ooit hoop ik het op film te hebben.

Ze heeft wel duidelijk een mening, die ze heel bescheiden naar voren brengt. Ik ga stappen met haar en ik geef haar een keuze L of R. Je kunt hier overal kleine rondjes maken, dus het maakt niet zoveel uit. De volgede keuze is voor mij. Grappig genoeg is ze het daar dan soms niet mee eens, want die keuze is ws van huis af. Maar ze laat zich binnen een paar seconden overtuigen. Soms draalt ze wat langer, zo van, ja maar ja maar ja maar je vergist je hoor, we moeten de andere kant op naar huis. Al gelang ze verwacht dat een andere weg die we daarna gaan nemen er snel aankomt, gaat ze snel stappen. Ze is soms duidelijk teleurgesteld als zij daarna niet mag kiezen en we verder van huis gaan. Steevast doe ik het zo, keuzes die niet de hare zijn, daar beloon ik haar een tiental meter verderop met een koekje of een rustpauze met gras. Ze heeft dan overigens ook helemaal geen neiging om naar huis te willen, als ze die route ingezet wordt. Deze gesprekken vind ik echt geweldig. Als ik overigens die enkele keer eens mopper, is ze enorm snel onder de indruk van kuiten of stem. Nee, is heel duidelijk voor haar. En zo hoop ik dat ze het rijden leuk blijft vinden. Ik denk ook dat ze er niet per se een hekel aan heeft, dan zou ze wel echt in staking gaan en dat doet ze nooit. Lief paard!

Gisteren ontving ik dan eindelijk de factuur voor haar, die moest ik nog steeds krijgen, op dezelfde dag dat ik de aangetekende brief naar de verzekering van Callas heb gestuurd. (Handig trouwens, dat kun je allemaal via internet doen. Je gaat naar mercifactuur, tikt daar je brief, en geeft hun de opdracht om het (aangetekend) te versturen. Je hoeft de deur niet meer uit.)

En de afgelopen dagen heb ik 4 klavertjes 4 gevonden. Hoe bizar is dat! Verder moet ik honingzalf voor Callas' schaafwond gaan zoeken, want zinkzalf helpt niet afdoende vind ik. En ik hoop dat morgen of overmorgen de smid komt, maar die was daar nogal vaag over.

Afijn, weer een fimpje van ons gedoetje: https://youtu.be/VmKE6bOm3QQ

**Geplaatst**: 16-10-22 15:08

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 16-10-22 15:08

Dat zigzaggend met haarspeldbochten de berg af doe mijn paarden altijd in de wei. Behalve de veulens die gaan gewoon in rengalop recht de berg af.
Honingzalf kan je oa kopen bij agradi, Mellodermal bv, maar denk ook wel bij dochorse bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 16-10-22 18:03

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 16-10-22 18:03

Bedankt weer voor je filmpje Monique. Wat een mooie hekken trouwens.

**Geplaatst**: 16-10-22 18:35

Geplaatst: 16-10-22 18:35

Leuk filmpje weer! Mooie hekken en wat goed bedacht om met 1 hek twee delen af te kunnen sluiten!

Ik gebruik de mensen variant van honingzalf voor de paarden.. mesitran. Haal ik gewoon bij de apotheek.

**Geplaatst**: 16-10-22 22:27

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 16-10-22 22:27

Jippie het is weer zondag dus een filmpje van jullie. Wat een geweldig creatieve mensen zijn jullie, respect! Heel gaaf die hekken zo. Het wordt een waar paradijs

. Zou m'n paardjes zo komen brengen

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-22 16:14

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 16:14

Tinka schreef:
Dat zigzaggend met haarspeldbochten de berg af doe mijn paarden altijd in de wei. Behalve de veulens die gaan gewoon in rengalop recht de berg af.
Honingzalf kan je oa kopen bij agradi, Mellodermal bv, maar denk ook wel bij dochorse bijvoorbeeld.

Dank voor je tip, Tinka, ik heb het online besteld, maar de schaafwond is nu dicht en geneest netjes. Ik smeer er nu niets meer op. Maar dan heb ik het maar in huis voor de volgende keer.

fardoe schreef:
Bedankt weer voor je filmpje Monique. Wat een mooie hekken trouwens.

Dank je Tamara voor het complimentje. We hadden ze al vanaf februari of zo in huis, pas 1 van de 3 geïnstalleerd, bij het rijveld, en dan nu allemaal. We wachten op 300 palen, 3km lint en 600 isolatoren.

-Namiro- schreef:
Leuk filmpje weer! Mooie hekken en wat goed bedacht om met 1 hek twee delen af te kunnen sluiten!

Ik gebruik de mensen variant van honingzalf voor de paarden.. mesitran. Haal ik gewoon bij de apotheek.

Hi Namiro, dank je, ja het hek kan in 3 standen staan en zo kan ik kiezen welke weilanden ze in mogen lopen. Ik had dat ook kunnen doen bij de apotheek. Dom. Is het niet zo dat het wel veel duurder is voor mensen?

Humpiedumpie schreef:
Jippie het is weer zondag dus een filmpje van jullie. Wat een geweldig creatieve mensen zijn jullie, respect! Heel gaaf die hekken zo. Het wordt een waar paradijs . Zou m'n paardjes zo komen brengen .

Dank je humpiedumpie dat is een heel lief compliment.

Het zijn hier voor mij wat lastige dagen. Het is de week dat Shadow twee jaar geleden ziek werd en binnen vijf dagen overleed. Ook de week van de schoorsteenbrand. Vind het moeilijk deze tijd.

Afijn, er is veel positiefs, de smid is geweest en wat staan ze allemaal weer keurig. Callas heeft er wel een dip van gekregen, haar been doet de dagen erna extra zeer. Volgende keer ga ik vragen of hij haar voet niet meer in de steun wil zetten. Ik denk dat dat nét te veel oprekt en pijn doet.

Prisca had het zwaar, ze kan niet lang haar benen optillen, ze is ook enorm natuurlijk op zulke dunne pootjes eigenlijk verhoudingsgewijs en we hebben haar afgewisseld met de andere paarden telkens, maar een mustangrol eraan maken heb ik maar afgewezen. Misschien dat ik zelf de rasp er in de komende dagen wat overheen ga halen, maar ik wilde haar er niet meer mee lastig vallen in 1 sessie.

Quarbonne was buitengewoon lief bij de smid. Hij heeft sinds gisteren al twee maal naar me gegrinnikt. Waar heb ik dat aan verdiend? Geen idee. Poupette was ook erg braaf.

Maar nu heb ik een vraag. Wat veroorzaakt korstjes in het gezicht? Het moet iets besmettelijks zijn, ze hebben alle vier sinds een paar weken erge jeuk in hun gezicht. Eerst vond ik helemaal niets en nu is het bij Poupette het ergst, ze jeukt zich open. Nergens verder op hun lichamen zit het, alleen op hun hoofd. Niet de hals, niet de manen, maar op de neus en bles en zijkanten. Iemand een idee? Zal ik het wassen met Cebacil?

Namelijk wel raar, ik heb ze een tijd geleden gewassen met cebacil maar niet hun gezichten. Zouden de luizen daarheen zijn gevlucht?