Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-09-22 12:04

Geplaatst: 02-09-22 12:04

Manlief en ik hebben vaak ruzie met klussen, omdat we het allebei beter weten. En hij vind dat vrouwen er geen verstand van hebben. Maar soms dan weet ik een betere oplossing, krijgen we daar ruzie om. Uiteindelijk blijkt mijn oplossing dan toch beter

Vaak laat ik hem dan maar alleen klussen, voor mij beter.
De tegels in de keuken in Nederland had ie ook alleen gedaan, helemaal scheef. Kon ie ze dus er allemaal weer af halen en opnieuw doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-22 12:12

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-22 12:12

Hi Prairy, Lucia88, Bribo, Mer1980, Tinka en alle andere dames met heren die van Mars komen ;-)

Er zijn veel dingen waar ik me gewoon helemaal niet (meer) mee bemoei. Wat ik al schreef, het wordt toch wel mooi en functioneel en mocht het niet werken zoals verwacht dan doen we het overnieuw of passen we er een mouw aan. Loslaten! Maar gelukkig kom ik regelmatig op tijd om toch nog een slimme opmerking te maken. Zo wilde hij naar bleek de intercom op de nieuwe poort vol in het zicht pontificaal op de nieuwe pilaren maken. Dude! Hij gaat nu aan de zijkant komen en wordt ooit in de toekomst wit ipv zilver. Van die dingen. Maar dit was toeval, was ik een uurtje later gekomen...

Dat komt dus omdat ik loslaat. Als ik een uur later was gekomen, was het gewoon jammer geweest en dan had ik hem toch ook wit gaan verven. Ook dat is loslaten.

Loslaten scheelt enorm veel in energie en ergernis! Mijn advies, neem het zoals het komt. Je kunt je man toch niet veranderen, hij bedoelt het goed, doet zijn best een mooi nestje voor zijn vrouwtje te bouwen. En als je het niet zo wilt als hij gaat doen, dan moet je het zelf doen. En als je het niet zelf kunt/wilt dan kun je het beste loslaten, naar mijn idee. Heeft mij de afgelopen jaren veel goed gedaan.

En over Prisca... Vandaag zoooo geweldig. Mijn eerste buitenritje. Gisteren de buurman gebeld of ik nog steeds over zijn terrein mag, ja geen punt. Dus de weg af helemaal het dal in, over de openbare weg, geen auto's gezien, en een eindje verder zijn weiland in en weer terug naar huis. Veel gestapt, drie keer gedraafd en de langste galop kunnen maken tot nu toe omdat zijn land plat is. En wat was ze braaaaaaf. Echt megabraaf. Allemaal stukken waar ze nog nooit geweest is. Gewoon doen. Niet eens snuiven, wel heel alert, maar ze doet het toch maar mooi zonder dat ik hoefde aan te moedigen. Ik kreeg zelfs het idee dat ze het leuk vond! Er was geen tegenstribbeling. Ze vond wel een hert in het bos erg eng, maar coaching en doorgaan. Onderaan in ons land, rende een ander hert helemaal met ons mee om ons te ontwijken (wij stapten) en wat is dat dan geweldig. Honderd procent genoten. Regelmatig haar even op adem laten komen, beloond met een brokje, achter-oor-kriebels en veel lieve stem. De terugweg haar uit laten zoeken hoe ze het liefst naar huis wilde. Ze kon kiezen, schuin omhoog kortste route steile helling, of haaks en plat maar langer. Ze koos voor het laatste. En wilde wel naar huis draven. Dat vond ik te veel van het goede, dus nog een stukje gestapt en toen zelfs afgestapt en de laatste 100m samen met haar naar huis gelopen. Wauw.

**Geplaatst**: 02-09-22 13:22

Geplaatst: 02-09-22 13:22

Wat fijn dat het zo goed gaat.
Pathos is hier een stuk braver dan in Nederland, daar vond ie het altijd nodig om naar dingen te kijken en schrikken en erg drammen met hard gaan. Het was daar natuurlijk erg plat en weinig bomen ed, dus veel en ver kijken. Als ik met de trailer naar het bos ging was ie ook veel braver. Ik denk omdat er dan zoveel te zien is, dan valt er niets meer te schrikken. En dat is hier in Frankrijk dus ook zo.