Nu speelt al vanaf het begin met mijn bijrijdpaard soms de dagdroom van “wat als”.
Ze heeft een tijdje te koop gestaan een half jaar voor ik met haar begon maar (naar mijn mening) kwaliteit-prijs niet helemaal eerlijk...dus uit de verkoop gehaald omdat “niemand haar wou aan die prijs”.
Soms droomde ik dus, tot de eigenaar haar moeder zei “X gaat echt nooit meer weg”. Toen heb ik mijn “dromen van” opgegeven...
Ik stuurde eigenaar daarstraks een bericht ivm ziek zijn + vakantie en we begonnen te praten over het rijden en onze band. En nu vroeg ze zelf of ik haar “ooit” wou overkopen...wauw, die kwam binnen...
Was natuurlijk erg benieuwd naar de prijs gezien de vroegere advertentie en het feit dat ze weet dat ik dus een emotionele band heb. Wel...de prijs is de helft van wat ik had gedacht incl haar spullen!


Ook zou ze alleen aan mij willen verkopen omdat ze dan weet dat ze goed terecht komt, voor de rest is ze helemaal uit de verkoop. Er is dus totaal geen druk/haast en dat voelt zo fijn.
Ik heb gezegd dat ik er serieus over ging nadenken deze twee weken dat ik niet naar paard toe ga en dat we het er verder over zullen hebben als ik terug ben...
Ik heb een paar Posts geleden gezegd dat ik de eigenaresse niet echt “vertrouw” als verkoper (ging over advertenties Ih algemeen en zij kwam als voorbeeld gezien wat ze mij verteld over haar 1 jarige vs wat er in de advertentie staat) hoe zouden jullie daar mee omgaan/laten doorwegen?Ik ken het paard natuurlijk wel al een tijdje...
Spannend!!