Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-10-11 17:37

Geplaatst: 18-10-11 17:37

Wauw Mirgino das echt super nieuws!!!

@ Isapaardje: hopelijk blijft het zo goed gaan en vind je hoefsmid er een oplossing voor

Met Friuli gaat het wat beter. Gisteren is ze voor de eerste maal terug aan de longe geweest.
Met der spier ontsteking gaat het redelijk goed, gezien de weken alleen stappen. Ze is iets stijf, vooral rechts achter, maar het valt echt reuze mee

Rechtsvoor mankt ze niet meer, maar je ziet wel dat ze niet helemaal correct is, ze blijft toch last hebben van der hoef :(:)

Maar goed, de zin om te rennen was er :')

Ik wou der even 5minuutjes laten draven, om terug een beetje op te bouwen, maar daar was ze het iet mee eens

Er was zo veel wind en ze was zo gek in der koppie dat ze ongelooflijk boos op me was omdat ze niet mocht rennen!
Iedere maal dat ik een snok aan de longe gaf ging ze kaarsrecht omhoog staan.
Dat gekke paard kan dan echt zo blijven staan tot ik me boos maak :')

Een gefrustreerde Friuli kan echt grappig zijn $_/-\o_$
Maar al bij al was ze erg braaf

**Geplaatst**: 18-10-11 19:24

Geplaatst: 18-10-11 19:24

gelukkig allemaal goede berichten hier.

super mirgino

isapaardje,als de hoefschoen zo goed hun werk doen is er geen probleem toch?
zo zou ik het de kans willen geven,zoals het filmpje zonder de schoenen zeker niet....

fijn renatevb,bij jou gaat het ook de betere kant op.

**Geplaatst**: 18-10-11 21:28

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-10-11 21:28

Je ziet inderdaad dat Ies vooral rechtsachter heel hoog op tilt, die doet haar vooral zeer. Dat was toch die achterknie die niet goed was?
Toch vind ik het niet zo erg als de eerdere filmpjes, als ik heel eerlijk ben.

Maar toch maar even de hoefschoenen aan laten als dat kan.

**Geplaatst**: 18-10-11 21:36

Geplaatst: 18-10-11 21:36

Isapaardje

wat een verschil maken de hoefschoenen zeg!
ze loopt dan echt goed weg ,en zonder loopt ze echt moeilijk. -O-

en achter is ook apart op laatste filmpje.

ga ze ff tegelijk bekijken

**Geplaatst**: 18-10-11 22:43

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-10-11 22:43

Haar rechter achterknie is de knie die hapert, op slot schiet.
Zodra ze normaal kan bewegen voor, komt er minder kracht op die knie en kan ze hem beter bewegen.
Maar als ze dus voor moet ontzien, en dan met name linksvoor, moet ze meer kracht op haar achterknie zetten en dat gaat dus mis. Die zit vast en ze moet haar been hoger optillen om hem los te haken lijkt wel.
Nu heeft ze al weer langere tijd wat beter kunnen lopen en zijn de spieren wat sterker geworden, maar zou ze lange tijd dus die knie over belasten, dan zijn we terug bij af, want ze kan dat gewicht niet dragen.
Dat is dus dat dubbele probleem wat ze heeft.
Maar goed ... de hoefschoenen doen hun werk ... ze ontzien de voorhoeven en zorgen ervoor dat de achterknie niet te veel druk krijgt.
Echter een blijvende oplossing is dit niet. Hoeven worden vrij warm in de schoenen, mede omdat ik ook nog sokken aan moet doen omdat schoenen te groot zijn en ze anders drukplekken krijgt van het schuiven, moet ze af en toe de schoenen dus uit. Vandaar dat ik toch maar in overleg ga met de smid voor andere wat beter blijvende oplossing. Duidelijk is dat ze (nog) bescherming nodig heeft onder de voetjes.

**Geplaatst**: 18-10-11 22:46

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 18-10-11 22:46

Blijvend is het sowieso niet. Je kweekt een milieu dat weer heel andere problemen op kan leveren zo met die hoefschoenen.

Maar zo belast ze die voorvoetjes tenminste nog.

**Geplaatst**: 18-10-11 23:00

Geplaatst: 18-10-11 23:00

Is beslag met siliconen niks?

Ik vind hoe ze loopt zonder hoefschoenen wel schokkend eigenlijk.... :(:)

**Geplaatst**: 19-10-11 08:39

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-10-11 08:39

Hoefsmid stelde maandag al voor om als het niet gaat equipack toe te gaan passen:
http://www.youtube.com/watch?v=t77R_mVvJME

Maar nadeel daarvan is, dat daarmee de zool, waar die zweer nog altijd wat rommelt, helemaal wordt afgesloten en die ontsteking er dus verder niet uitkan via de onderkant.
Ik ben dus even mee zoekend naar andere vormen van mogelijk uitneembare zolen. Is er natuurlijk wel, maar veelal is alles in grote maten verkrijgbaar. Het wordt dus echt knutselen

**Geplaatst**: 19-10-11 08:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 19-10-11 08:40

Oh ja dat deed de hoefsmid bij ons op faculteit nog voor, toen wij op een paard van de faculteit zelf stonden te wachten zei hij van komen jullie eens kijken.

**Geplaatst**: 19-10-11 22:30

Geplaatst: 19-10-11 22:30

Is die hoefzweer niet eruit te snijden? of denk ik nu te simpel?

**Geplaatst**: 20-10-11 07:22

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-10-11 07:22

Normaal snij je een hoefzweer uit.
Hier de pech dat het niet om een normale zweer gaat, maar een ontstoken lamellen kanaaltje in de witte lijn, vanwege ontstane ruimte door hoefbeen kanteling en het braam aan het hoefbeen. Hiermee is een soort losse wand ontstaan in de toon, waar aan 1 hoef steeds (inwendig) een ontsteking ontstaat. Dus niet door kneuzing ontstaan, maar door opruiming van 'dood' materiaal in de hoef. Normaal geneest zoiets vanzelf van binnenuit, maar bij Isa is het een terugkerend probleem, en op moment dat de druk te groot wordt, gaat ze er last van krijgen. Hij is van onder af steeds het makkelijkst bloot te leggen, zodat er weer wat druk af kan.
Het is niet voor niets mijn zorgenkindje he ... niets is simpel op te lossen bij haar

**Geplaatst**: 20-10-11 10:47

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 20-10-11 10:47

Losse wanden leiden inderdaad vaak tot ontstekingen en om haar dan van de ijzers te halen zal ook logischerwijs extra pijn veroorzaken omdat de steun aan haar hoefwand nu weg is.

Als ze namelijk op blote voeten loopt dan buigt die wand waarschijnlijk steeds wat af van de voet zelf, en dat kun je vergelijken met als jij op je losse nagel gaat leunen ofzo. En dat de hele tijd.

**Geplaatst**: 25-10-11 08:37

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 25-10-11 08:37

Een week geleden ging Isabella van de ijzers en zag ik het even niet meer zitten. Maar met haar hoefschoenen aan is ze zo opgeknapt in die week tijd, dat ik gister voor het eerst sinds 10 maanden een kleine boswandeling met haar heb gemaakt !!
Hoe blij kun je zijn haha. De zon scheen mooi door de bomen over haar rug en de stralen waren mooi zichtbaar ... dus Ies stond even letterlijk in het zonnetje

**Geplaatst**: 28-10-11 12:57

Geplaatst: 28-10-11 12:57

Isabella zal er vast ook erg van genoten hebben! Super he als je grote liefde beter wordt :+:

Met Friuli gaat het ook beter, ze is weer helemaal in vorm, soms nog eens een onregelmatige pas, maar het blijft elke dag beteren. Ik had wat angst dat ze door het weinige bewegen met die hoeven, der spierontsteking terug zou komen, vooral omdat de homeopathie nu al enkele weken gedaan is.
Maar niets is minder waar! Ze loopt echt erg goed

je ziet wel der natuurlijke scheefheid meer nu ze niet getraind wordt, maar ze voelt zich goed $*\o/*$

Gisteren nog eens de schrik van men leven gehad met der! Na het longeren zet ik der onder de lampen, ik doe der hoofdstel uit en wil der halster aandoen en plots begint ze te paniekeren! In eerste instantie heb ik me voor der gezet zodat ze er niet uit kon, maar toen wou ze door het touw gaan wat het solarium van de wasplaats scheidt!
Ik ben daar dan voorgesprongen, zodat ze der bedacht, maar toen is ze volle galop langs voor uit het solarium gegaan, recht naar het straat!
Dat had ik echt niet van der verwacht, ik was er vrij zeker van dat ze direct richting stal zou gaan, maar niet dus.
Ik floot op der en even bleef ze staan.
Ik probeerde echt kalm te blijven, maar ik hoorde de trilling in men stem.. En Friuli ook

Dat was genoeg voor der om terug in paniek te slaan, en daar ging ze weer!
Ik ben zo snel mogelijk richting uitgang gegaan, zodat ze zeker niet van het erf zou gaan, toen is ze richting weides gegaan. Ik ben achter der achter gegaan, al iets gekalmeerd omdat ze daar niet weg kan. Nu was mijn stem iets zekerder en dat was genoeg om der te kalmeren. Heel stilletjes heb ik der halster aangedaan en allebei nog rillende als een rietje zijn we terug naar de lampen gegaan. Het viel me op dat ze op weg naar stal ineens erg kalm was, terwijl ze normaal nog wel enkele minuten nerveus blijft.

Het is goed afgelopen, maar god wat besef ik weer dat je niet op der kan bouwen

Op momenten dat er echt lawaai of drukte is, kan ik der zonder probleem kalmeren, maar soms lijkt het wel of het iets in haar is dat plots breekt, zonder dat er rond haar iets aan de hand is. >;)

Nadien was ze weer super rustig onder de lampen

**Geplaatst**: 28-10-11 14:55

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 28-10-11 14:55

Wat een mooie foto van Isabella! Wat ongelovelijk fijn dat ze opeens zo goed aan het opknappen is! Ik word er gewoon ook helemaal blij van!

Gelukkig dat het met Friuli goed gaat!

En wat een verhaal zeg! :oo

Kan me goed voorstellen dat je daar even van stond te shaken! Gelukkig ging ze richting de weides en niet de straat op zeg!

**Geplaatst**: 30-10-11 16:19

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-10-11 16:19

Weten jullie misschien wat het kan zijn?

[MD] Paard heeft regelmatig wondjes op de lip, wat is het?

**Geplaatst**: 30-10-11 18:04

Geplaatst: 30-10-11 18:04

Renatevb wat een verhaal weer. :oo

Dat doet ze wel vaker zo vanuit het niets?
Heb je weleens laten kijken naar haar spierspanning? Ik heb een merrie die in het verleden ontzettend kon exploderen zo vanuit het niets, daar hebben we een heel nieuw voerbeleid op los moeten laten. Is een heel verhaal geweest met dat dier maar die is nu duizend procent betrouwbaar. Heeft me een jaar gekost, heb alles om moeten gooien en was een heel gezoek naar waar het vandaan kwam. Ze krijgt nu wel, uit voorzorg, iedere dag een schepje magnesium door haar voer. Maar de explosies zijn niet meer teruggekomen *klopt af*

Isapaardje, dat zijn de betere berichten. Het is ook echt genieten met wandelen zolang het dit weer blijft

Lonniej ik heb gereageerd in je topic. Maar ik weet niet of je er iets aan zal hebben :')

**Geplaatst**: 30-10-11 18:14

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-10-11 18:14

Ja, ik las het!

Zoiets kwam dus ook in mij op, maar of het bestaat, géén idee!

**Geplaatst**: 30-10-11 20:13

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 30-10-11 20:13

SOMS kun je een kleine waarschuwing zien voor als er eentje gaat ontploffen.
Op mijn vrijwilligerswerk mennen we soms met een 5-jarig Dartmoor ruintje, die oefent in principe qua karakter alvast voor zijn pensioen.

Maar je ziet maar aan één klein rotspiertje onderin zijn hals wanneer hij spanning opbouwt. Dat wisten we niet, tot hij eens zomaar op hol sloeg van iets dat hij dagelijks ziet.
Daarna wisten we het wel en nu kunnen we hem dus kalmeren voor er iets gebeurt.

**Geplaatst**: 31-10-11 10:12

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 31-10-11 10:12

De behandeling voor der spieren is net stop gezet, en ze loopt best goed, dus volgens mij kan het daar niet van zijn

Ik heb der altijd zo gekend, zo is ze gewoon

Het wordt wel steeds beter naar mate ze ouder wordt en meer op mij vertrouwd.
Maar goed ze is nu dus niet in training en dat is gewoon de grote oorzaak. Friuli moet je fysiek en mentaal bezig houden, dan gaat het goed, maar als ze geen uitdagingen heeft hervalt ze in haar paniek gedrag.
Dus ik weet wat me te doen staat, alleen heb ik op dit moment zo weinig tijd om der terug aan het werk te zetten, school haalt echt al men energie en tijd weg

Aan Friuli zie je direct hoe ze zich voelt aan der mond en neus en meestal zie ik het daar wel aan, maar nu was het echt plots, out of the blue

Leonniej: ik ga dadelijk je verhaal lezen, maar ik kan niet zeggen dat ik dat al gezien heb