Citaat:Nog niet openbaar, plaatsvermelding zal ik daarom uiteraard niet publiceren :
Gisteren werd een kalf gedood en later bijna geheel opgevreten, terwijl het in zijn moederkoekudde stond (1000kg zware runderen). Meerdere koeien werden met keelbeten verwond, maar hebben het overleefd - waarschijnlijk waren ze te weerbaar en met een te groot aantal voor het wolvenroedel, anders was de aanval anders afgelopen.
De laatste tijd ook meerdere aanvallen op grote paarden, bijv. Hinte en Arweiler, waarbij de laatste dodelijk eindigde voor het paard, enkele veulens, die in kuddeverband stonden en nu een aanval op enorm grote runderen.
Waar zijn de wolvenknuffelaars, die altijd beweren dat wolven niet zulke grote dieren aanvallen? En kom nu niet met wolfwerend hekwerk - grote paarden en runderen gaan door ELKE omheining, als ze aangevallen worden.
Maar "mooi" dat bepaalde wolvenvrienden direct de betroffen dierenhouders opzoeken en deze dan intimideren en bedreigen, zodat ze het niet openbaar maken - in dit geval schaaphoudsters, wiens kudde het slachtoffer werd van een wolvenaanval drie dagen geleden.
Misschien maken we de volgende keer eens een lekkere taart, maken koffie, zullen in precies dezelfde omgeving zijn en daar doen alsof er een, twee "Risse" (zou ik vertalen als.. grepen? gegrepen dieren?) waren, dit openbaar maken en dan de zogenaamde"specialisten" van een bepaalde vereniging ontvangen en een gesprek met hun aangaan, als zij weer opduiken en de dierhouders bedreigen en intimideren willen.
Begrijp me niet verkeerd: deze mensen worden in geen geval bedreigt van onze kant, wij willen enkel het intensieve gesprek. Hoe dat eindigt, ligt geheel bij hen. Voornamelijk vrouwelijke dierhouders worden telkens weer door hen bedreigd - daar zie je duidelijk, hoe het met hun moed, respect en empathie zit.
Steeds meer blijkt dat het niet de wolven, maar de extreme en radicale wolvenknuffelaars zijn die het echte probleem zijn.
Hoe kan het zijn dat een "blauwe" wolf binnen in een roedel in Niedersachsen opduikt (deze kleurvariant noemt men 'Solid Blue') ? Een variant, die eigenlijk alleen in de USA en Canada onder de wolfhonden voorkomt, omdat het een bepaalde foklijn(?) is. Is daar een wolf een keer met de verkeerde deur in huis gevallen?
Hoe kan het zijn, dat zogenaamde gecastreerde wolven zich toch voortplanten?
In dit geval in een Wildpark in Hanau - de woonplaats van een bekende 'wolvenbeschermer' die duimstok noch spanningmeter kan bedoenen, maar die regelmatig het wolvenverblijf daar bezoekt ?
Hoe kan het, dat aanvragen voor verwijdering van probleemwolven al bekend zijn bij bepaalde wolvenknuffelaar-verenigingen voordat deze aanvragen werden ingediend ?
Hoe kan het zijn, dat een rechtbank verlangt dat er voor toekomstige verwijderingsaanvragen bepaalde natuur en dierenbescherming-organisaties moeten worden geraadpleegd en hun beoordeling feitelijk bepaalt of de aanvraag zal worden goedgekeurd ?
Uitgerekend deze organisaties en verenigingen, die alle voorgaande aanvragen direct afgeschoten en voorkomen hebben door tegenstrijdigheden bij de verantwoordelijke rechtbanken te leggen.
Sorry mensen, maar dit stinkt tot aan de hemel.
Mijn poging tot vertaling, ongetwijfeld niet foutloos maar.. meer Nederlands dan het was.

Oh, Roodvos is me voor.

